Het is zaterdag en vanavond hebben we een feestje in Emmeloord. Omdat heen en weer naar Emmeloord best een end rijden is, hebben we besloten om er een dagje uit van te maken. We hebben het plan opgevat om Schokland eens te bezoeken… We beginnen met een wandeling door het Schokkerbos naar de Vluchthaven, en eindigen met een bezoek aan de kunst- en poëzieroute Dichter op het water. Maar we brengen tussendoor ook nog een bezoek aan Museum Schokland. Zeer de moeite waard.

Het museum bestaat uit twee afdelingen: een buitenmuseum (de kerk en enkele gebouwen die de illusie van een houten dorp moeten oproepen) en een binnenmuseum. Dat laatste is vrij traditioneel opgebouwd maar is zo ingericht dat ik er met plezier doorheen loop en de informatie goed in me kan opnemen. Dat is in het Bezoekerscentrum bij de Gesteentetuin toch anders: daar zijn in een beperkte ruimte héél veel informatie en voorwerpen samengepropt, zeg ik maar oneerbiedig. In Museum Schokland zijn er minder voorwerpen (vondsten, schilderijen, …) en teksten wat een rustiger beeld geeft en – mij in elk geval – meer uitnodigt tot het nemen van de tijd om alles te lezen en te bekijken.

Als we alles bekeken hebben en we weer naar buiten stappen, schijnt de zon! Na een sombere, kille ochtend is het heerlijk om de warmte op onze gezichten te voelen. De wereld ziet er opeens een stuk vrolijker uit… We nemen de tijd om buiten rond te lopen. De kerk is natuurlijk de blikvanger, maar er staan ook mooie beelden. Sommige staan er permanent, andere tijdelijk – laat ik eraan toevoegen: dat is althans mijn indruk, ik vind er nergens informatie over…

We lopen eerst een tijdje rond bovenop de Middelterp. Daarna gaan we via een trap ‘het water in’. Hier wordt pas echt duidelijk hoe hoog deze terp was, die voor een groot deel tegen het beukende water werd beschermd door een houten palissade. De planken van oorspronkelijke palissade werd in de Tweede Wereldoorlog na de drooglegging van de Noordoostpolder (1942) gebruikt voor het aanleggen van noodbruggen e.d.

Als we uitgekeken zijn, zetten we ons bezoek verder in de weilanden waar die leuke kunst- en poëzieroute is uitgezet. De zon verdwijnt achter een dik pak wolken dat vanuit het westen komt aanstormen. We stappen in onze bolide en rijden naar… nee, niet zoals voorgenomen naar Kampen, want de weg is afgezet en het zou heel wat kilometertjes omrijden betekenen als we ons plan willen doorzetten! Dan maar naar Vollenhove gereden, eveneens een voormalig Zuiderzeestadje dat nog wél een haven heeft, zij het voor de pleziervaart… Hier eten we een hapje alvorens we ons door de duisternis naar Emmeloord reppen, het doel van onze reis…