Hoewel we tijdens de coronatijd nog wel tweemaal een museum bezochten, is het nu echt een tijd geleden dat we de binnenkant van een kunsttempel aanschouwden. Blij dus dat het weer kan & mag! Het is dinsdag en we hebben een tijdslot geboekt in museum Kranenburgh te Bergen. Om 13 uur worden we verwacht. Vanmorgen hebben we een mooie wandeling gemaakt in de duinen en we moeten ons haasten om op tijd te zijn. Maar we redden het: om 13.02 uur lopen we het museum in.

We worden buitengewoon vriendelijk & coronaproof ontvangen. Door de winkel (gelukkig hebben we een haast lege portemonnee…) lopen we naar de eerste tentoonstelling: A tiny world and countless compositions in it. De Argentijnse kunstenares Irene Kopelman kijkt door de microscoop naar het piepkleine leven in de zee en ontdekt daar allerlei patronen in die ze uitwerkt met zachtgele verf op wit papier. Ik vind het fascinerend wat ze doet, maar er hangt (en ligt) teveel werk en ik bekijk dan ook maar een fractie van de kunstwerkjes…

In de volgende zalen is een tentoonstelling te zien met originele schilderwerkjes van een bekend illustrator van (vooral) kinderboeken: Thé Tjong-Khing. Er is een keuze te zien uit Thé Tjong-Khings illustraties van de afgelopen twintig jaar. Ik weet niet waarom – het is een gevoel – maar deze illustrator heeft mij nooit kunnen raken met zijn illustraties. Er is iets… gekunstelds, geforceerds… aan zijn werk. Anders gezegd: er zit geen ziel in. En dat gevoel wordt tijdens het bezoek aan deze tentoonstelling niet weggenomen, hoe aardig of grappig sommige werkjes ook zijn…

Ik geloof graag dat dit een tentoonstelling is waar kinderen van genieten. Als ik nog schoolmeester was, zou ik er zeker met mijn klas naartoe gegaan zijn en had ik naar aanleiding ervan best een aardig project in mekaar willen knutselen. Het museum doet ook zijn best om het kinderen naar de zin te maken, getuige de leuke tekenplekken en een sfeervolle leeshoek.

In een van de filmpjes die je kunt zien, vertelt de illustrator dat hij een grote spiegel in zijn werkkamer heeft die hij gebruikt om bijvoorbeeld een bepaalde houding te onderzoeken. Daarbij lijkt hij zich soms ook te verkleden – of zou het rek met verkleedkleren een toevoeging van het museum zijn?

Tijd om af te dalen naar ‘de kelder’, waar een tentoonstelling plaatsvindt rondom zes belangrijke pioniers van het Duitse Expressionisme, een stroming die aan het begin van de twintigste eeuw de Europese ontstond en mede aan de wieg staat van de Bergense School. Deze zes pioniers van Die Brücke zijn Erich Heckel, Ernst Ludwig Kirchner, Otto Mueller, Emil Nolde, Max Pechstein en Karl Schmidt Rottluff (die waarschijnlijk de naam voor deze kunstenaarsgroep bedacht). Die Brücke is vooral actief in en om Dresden en Berlijn. Voor deze tentoonstelling is een keuze gemaakt uit de collectie van het Lehmbruck-Museum in Duisburg. Ik vind het een mooie tentoonstelling, klein maar fijn, en een grote verscheidenheid aan werk wordt er getoond.

We hebben nog niet geluncht… Hoogtijd dus om naar de cafetaria te gaan om een kopje koffie te bestellen met iets lekkers erbij. We installeren ons aan een tafeltje buiten, in de zon. Heerlijk.