Na een heerlijke duinwandeling rijden we naar museum Kranenburgh waar we drie tentoonstellingen bezoeken: Irene Kopelman, Thé Tjong-Khing en Die Brücke. Dan is het tijd voor een kopje koffie en een gebakje. En vervolgens voor een rondgang door de tuin…

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik in eerste instantie liever in het zonnetje aan mijn tafeltje blijf zitten, maar dat zonnetje gaat opeens schuil achter grijze wolken, het wordt fris en dus loop ik met vrouwlief alsnog de tuin in. Uiteraard werpen we een blik op het kunstwerk van Lucebert. In de vijver heeft een kunstenaar een soort octopus van flexibele slangen gemaakt: de slangen draaien en kronkelen de hele tijd, leuk om te zien! Iets met Hydra in de naam van het kunstwerk, als ik het me goed herinner…

We stuiten op een restant van een kunstwerk dat in 2013 over de hele tuin was uitgelegd, begrijpen we… een soort bomenparcours. De hele installatie is opgehangen aan touwen, nergens lijkt er een schroef een boom in te zijn gedreven. Ik voel me even Tarzan. Waar is mijn Jane!? (Die maakt foto’s…)

Er staat ook wat meer conventionele kunst in de tuin, evenzeer genieten.

In een keet-op-wielen is een atelier ingericht waar kinderen (schoolklassen?) zich creatief kunnen uitlaten in een inspirerende omgeving.

Ik zwaai nog even vanuit de schommel naar een stenen man – en hij zwaait terug, wat een lieverd! Dan lopen we het museum weer in en bezoeken de kleine maar fijne tentoonstelling Metamorfose, met werk van leden van het Kunstenaars Centrum Bergen. Zeer de moeite waard met heel uiteenlopende creaties!

Corona heeft voor de museumbezoeker ook zo zijn voordelen… vind ik. Er mag maar een beperkt aantal bezoekers terzelfdertijd naar binnen en dat maakt dat het in alle zalen lekker rustig is en je alle werken uitvoerig kunt bekijken (als je dat wilt) zonder dat er drommen mensen in je nek staan te hijgen. Wat mij betreft houden we dat zo. Ik vind dat trouwens ook gelden voor cafés, restaurants, terrassen… Wat een zaligheid om ruimte om je heen te hebben en niet opgepropt te zitten! Maar ja, heel veel mensen verlangen naar het oude normaal, alles moet weer terug worden zoals het was…

Ik ben een warm pleitbezorger van het trekken van lessen uit corona. Laten we vooral NIET terugkeren naar het oude normaal, maar samen werken aan een nieuw normaal. Waarvan ik ook niet precies weet hoe het er zal uitzien. Maar in elk geval met meer aandacht en ruimte voor de mens, de maatschappij, rust, natuur, gezondheid (preventief), de aarde, … Minder economie. Nee, andere economie. Laten we stoppen met meer, meer, meer & drukker, drukker, drukker. Kijk, die haas op dat bankje voor het museum – die geeft het goede voorbeeld!