Het is 33 °C als we de Géant Casino uitlopen, de hitte slaat ons om de oren! Het parkeerterrein is overdekt, met zonnepanelen: goed idee! Het is kwart voor zes en we rijden terug naar Curvalle.

Ja-haa, Curvalle! Vanmorgen hebben we uitgevogeld dat het dorp waar we op uitkijken Plaisance heet, en onze rij huizen aan deze kant van Le Rance heet Curvalle. Het was koel en mistig toen we om kwart over acht jaar de bar-restaurant-épicerie in Plaisance liepen!

Na een lekker ontbijtje besluiten we naar Albi te rijden. Ik wil in een goed gesorteerde boekenwinkel kaarten en wandelgidsen kopen en wat lectuur. Albi schijnt een mooie stad te zijn. En we gaan grote boodschappen doen…

Vanuit ons dorp klimt de weg omhoog. Het viel ons gisteren al op en we zien het vandaag weer: het is hier groen! Vrij veel bos, overwegend loofbomen; maar ook de wegbermen en de weilanden zijn frisgroen – wat een tegenstelling met Nederland dat zucht onder een lange droogte. Afgelopen week heeft het hier af en toe flink geplenst, heeft onze huiseigenaar verteld…

De rit naar boven, tot aan de D 999 is mooi, maar naarmate we Albi naderen verrommelt het landschap. We parkeren op een zonovergoten parkeerterrein pal aan de rand van het oude centrum en lopen de stad in. Wat opvalt is dat veel winkels op maandag gesloten zijn of pas maandagmiddag de deuren openen.

De kerk en de oude kloostergang van Saint-Salvy kunnen ons zeer bekoren. Via een trap vanaf de Rue Sainte-Cécile klim je naar de sfeervolle binnentuin die geflankeerd wordt door een mooie kloostergang. Er staat een leuke waterwerk.

De kerk zelf is rijkelijk uitgerust met altaarstukken, beelden en schilderijen. Het is er lekker koel. Na een bezoek aan de Office de Tourisme dwalen we door oude straatjes om de kathedraal. De boekenwinkel die ik zoek, is verhuisd, een eind het centrum uit. Zucht… Maar de herenhuizen van Albi maken veel goed, ze zijn, net als de kathedraal en andere grote bouwwerken, uit baksteen opgetrokken! De luiken zijn vaak pastelblauw geschilderd, een kleur die vroeger uit de plant wede werd verkregen en die Albi in de 18de eeuw weer tot voorspoed bracht…

De gravin van Toulouse-Lautrec bewoonde in de 19de eeuw het Palais de la Berbie. In dit indrukwekkende gebouw, ook uit baksteen opgetrokken, huist tegenwoordig (= sinds 1922) een grote collectie van werk van de zoon van de gravin, Henri de Toulouse-Lautrec! Vanaf de tuinmuur van het paleis heb je een mooi uitzicht over de Tarn, de brug en het stadsdeel aan de overkant.

We zetten ons op het terras van een restaurantje en bestellen een menu à 15€: salade verte avec du bleu d’ Auvergne, saucisse de Toulouse en pannacota, vergezeld van een karafje frisse witte wijn van de streek. Het is al na drieën als we teruglopen naar de auto. De kathedraal en het museum bezoeken we als we een keer terugkomen! Want dat gaan we zeker doen…

Thuisgekomen zetten we ons buiten aan een tafeltje in de schaduw. Hier in de Tarn vallei is het gelukkig minder heet. Rest ons nog een eenvoudig avondmaal en een wandeling naar de kerk van Plaisance…

Morgen willen we vroeg opstaan en in de koelte van de ochtend een wandeling maken.