Gisteren was de jaardag van wijlen mijn vader. Hij zou 88 geworden zijn. Negen jaar geleden, in de kerstnacht, overleed hij… Ik wil eigenlijk zeggen: werd hij eindelijk uit zijn lijden als plant-mens verlost. Een hersenbloeding verwoestte zijn laatste levensjaren.

Gisteren reden we naar Antwerpen en gingen op bezoek bij mijn moeder. De spulletjes voor de lunch kochten we bij bakker Goossens en slagerij Scaldis. Vaste prik. We liepen door de voetgangerstunnel naar de stad en namen de pre-metro terug (een metro is het in Antwerpen nooit geworden – hahaha = holle lach). We wandelden over de Grote Markt, langs de Onze-Lieve-Vrouwentoren en over ’t Conscienceplein.

Des avonds werd de reis voortgezet, naar Garbenteich. Na ruim drie maanden afwezigheid kwam dochterlief weer thuis!

Vandaag werd de ochtend nuttig doorgebracht in de stad Giessen, na de middag reden we naar Greifenstein. De dag was mistig begonnen en eindigde ook mistig, maar de torens van de Burg Greifenstein staken net boven de wolken uit… Dat gaf een mooi sfeertje, we liepen in het bos in de mist maar boven ons hoofd was de lucht vaak blauw. Af en toe kwamen we zó hoog dat we zelf ook boven de wolken uit kwamen. We eindigden de wandeling met een maaltijd in Gitti’s Berghütte!

Nu lonken er een pot thee en mijn bed naar me… Komt goed!