Over vandaag valt niet zoveel te melden. Waarom ik de lezer mijner weblog er dan toch mee lastig val, is voorwaar een raadsel. Raadsels zijn er om te doorgronden, echter ik ga me er heden niet aan wagen. Maar de lezer is bij deze uitgenodigd om zich niet in te houden en zich wel degelijk te verdiepen in ene verklaring, die mogelijkerwijs mijzelve wat wijzer make over de eigen motieven…

Het was een grijze, nevelige dag, bij tijd en wijle zelfs mistig. Een koude dag ook, waterkoud mag ik wel zeggen. De ochtend brachten we door met nuttige aankopen zoals daar zijn een plafonnière aanschaffen. Toen dochterlief een jaar geleden haar appartement betrok, slaagde ik erin de plafonnière die tot de inboedel ervan behoort, in de vernieling te helpen. Dat brengt verplichtingen met zich mee, waaraan ik vandaag ten dele voldaan heb. Nu nog ophangen… Daarvoor is gereedschap (aanwezig) en goesting (afwezig) nodig…

De middag bracht ik als een oude knar door, heerlijk met de oogjes dicht, in katzwijm! Met een korte onderbreking toen ik de oudere en de jongere dame mocht ophalen op de Schiffenberg, de locatie van een oude abdij en nu een soort cultuurcentrum met horeca. Er was een klein kerstmarktje aan de gang, niet dat je er spulletjes kon kopen maar je kon er gebarbeQde worst en vers gebakken wafels nuttigen, en glühwein drinken. Die laatste liet ik me smaken. Ondanks de kou en de mist kwamen er toch wandelaars op af die in kleine groepjes aan sta-tafels hun consumpties verbruikten. In het midden stond een grote vuurschaal. Alles bijeen een stemmig geheel dat wat kleur bracht in de donkerte van deze zaterdag…