Onder het motto ‘in beweging blijven’ proberen we elke dag een stukje te wandelen om alzo de naweeën van corona uit onze lijven te verdrijven. Zodoende hebben we de afgelopen dagen twee wandelingen in de duinen gemaakt.

Het is zondagochtend en vanaf de zee komen vette wolken aandrijven. We rijden over de Hoeverweg en zien zelfs een regenboog! Even later vallen er dikke regendruppels uit de lucht. De regenpret duurt echter niet lang en de auto is allang weer droog als we parkeren bij Bakkum Noord. Met de wolken hebben we echter nog een tijdje te stellen, pas halverwege de wandeling is het wolkenpakket zo zuidelijk afgedreven dat we er geen last meer van hebben.

Op het grote weiland dat in het voorjaar roze kleurt door de pinksterbloemen, staan nu jonge koeien. De boert komt langsgereden en ze rennen op de man af. Hij heeft vast wat ‘lekkers’ voor ze!

Op ons gemakje wandelen we verder en komen bij de Wei van Brasser. Ook hier zien we de gevolgen van de aanhoudende droogte. De kleine poel langs het pad is aardig geslonken, en van het grote duinmeer dat op de Wei van Brasser staat, blijft haast niets over.

Zoals gewoonlijk letten we ook op wat er bloeit. Hieronder een aardig viertal: koninginnekruid, teunisbloem, een composietje waarvan ik de precieze naam niet kon achterhalen – en een plukje jonge struikheide.

Ook het duinmeer op het Doornvlak is grotendeels verdampt en is een stuk kleiner dan normaal.

We lopen verder. Er is een stuk duin afgezet en binnen de omheining graast de kudde Vrolijke Schapen. Wat heerlijk om ze weer tegen te komen!

Op de terugweg komen we terug langs de Wei van Brasser. Op de foto zie je goed dat er zowat geen water meer staat. Waar de Schotse hooglanders grazen, zien we normaal de futen, de eenden enz. zwemmen…

Vanaf camping Bakkum lopen we helemaal door het bos terug naar de parkeerplaats. De rode beuken die er twee jaar geleden dramatisch verdroogd bij stonden, zien er wonderbaarlijk genoeg nog goed uit… We hopen dat het zo blijft. En dat het gauw weer gaat regenen!