Het is echt een tijd geleden dat ik een stukje heb gefietst. Vandaag is het stralend weer en ik wil naar Eenigenburg fietsen om boter en yoghurt te kopen op de boerderij van boer Bram. Boer Bram boert bio-dynamisch en onder de merknaam Loeigoeie Zuivel verkoopt hij spullen van het eigen land. Beter vind je niet…

Ik fiets door Koedijk en volg het Noordhollandsch Kanaal tot bij Schoorldam. In feite fiets je hier al op de West-Friese Omringdijk maar het échte Omringdijk-gevoel heb je hier nog niet…

Voorbij Schoorldam begint dat gevoel al een beetje te komen. De dijk is wat smaller en wat hoger, en kronkelt al wat meer door het landschap. Links van de dijk ligt een enorm uitgestrekt vakantiepark. Eerlijk gezegd denk ik dat het meerdere recreatieparken zijn maar dat weet ik niet zeker, ik heb me er nog nooit in willen verdiepen.

Richting Krabbendam gaat het nu – een naam die duidelijk verwijst naar een ligging dichter bij of aan zee. Langs de dijk staan her en der mooie huisjes en stolpboerderijen. Ik heb hier vroeger vaak gefietst, ik heb het dan over de jaren dat ik in Schagen werkte (2005-2011): als het weer redelijk was dan ging ik op de fiets te werken…

Voorbij Krabbendam wordt de dijk nóg smaller en nóg hoger. Kijk, hier voel je dat je op historische grond fietst! Rechts in het weiland staat een stalen uitkijktoren met een rood pannendak: dat is de locatie waar Floris V een dwangburcht had gebouwd. Ik ga hier zeker nog eens een blog aan wijden…

Ik nader nu Eenigenburg, mijn bestemming. Maar eerst fiets ik het dorpje, dat een paar honderd meter van de dijk af ligt, voorbij om een blik te werpen op de twee wielen, getuigen van even zo vele dijkdoorbraken… De zee stortte zich hier met veel geweld op het land; nu vormen de wielen een paar blauwe ogen die een toonbeeld van rust zijn en de blauwe lucht weerspiegelen…

Dan fiets ik het dorpje in vanaf de noordkant. In de bocht staat een lang huis waar ooit een café zat; ik heb er wel eens wat gedronken, maar dat is minstens twintig jaar geleden.

Voor ik naar de boerderij ga, wil ik even rondkijken bij het mooie kerkje. Dit is weer een zgn. Geluksplek binnen de gemeente Schagen… In een eerdere blog schreef ik over de Geluksplek van Sint Maarten. Het Geluksplekbord hier vertelt dat het 13de eeuwse dorpje Eenigenburg een rijke geschiedenis heeft. Het kerkje dateert van 1792 en staat op een kleine terp. Het graf van meester Theunis is de plek waar je je geluk kunt overpeinzen aan de hand van een paar vragen op het Geluksplekbord. Meester Theunis leefde van 1803 tot 1889 en was meer dan vijftig jaar hoofd der dorpsschool.

In het onbemenste winkeltje op de boerderij sla ik roomboter (de lekkerste van de hele wereld) en volle yoghurt in. Je pint er gewoon zelf, leuk! Ik wikkel alles in de trui die in mijn fietstas zit en vat de terugtocht aan. Al na 50 meter zie ik een bekend gezicht… en ja, zij herkent mij ook! ‘Zij’ blijkt een moeder te zijn van een van de kinderen van mijn school in Schagen. Voor ik het weet zijn we een half uur verder. We staan te praten in de dorpsstraat terwijl er om de drie minuten een enorme trekker met een aanhangwagen vol vers gemaaid gras langs raast… niet helemaal relaxt!

Mijn route naar huis voert me door Warmenhuizen. Bij de oude Ursulakerk stap ik even af. Wat een mooie kerk is dat toch. Vroeger werd hier elke zomer een tentoonstelling gehouden. Als het paste, bezocht ik die met mijn klas en breide er dan een kunstproject aan vast: onderwijs zoals ik het graag geef…

Voorbij Warmenhuizen ligt de polder Diepsmeer. Ik fiets over de kaarsrechte Diepsmeerweg, neem dan De Groet langs camping De Kolibrie en bereik zo het Geestmerambacht. Leuk om hier weer eens door te fietsen… vanaf het fietspad ziet het er toch anders uit en beleef je het ook anders… Bijna thuis!