Het is een grijze, sombere, kille, miezerige dinsdagmiddag in november. Je kunt wel zeggen: november ten voeten uit… Of: november volgens het boekje. En uitgerekend op die dinsdagmiddag zwerft een vriendin van me door de stad, in het gezelschap van enkele fotomaatjes… Ik ben uitgenodigd om mee te zwerven. Nadat ik mijn griepprik heb gehaald, fiets ik naar het centrum en stal mijn fiets in de Ondergrondse. Een telefoontje leert me waar het illustere groepje fotografen zich bevindt: op of nabij het Fnidsen.

Ik tref hen, turend door hun lenzen, op de brug bij het Huis met de Kogel, en vervoeg hen bij hun fotozwerftocht door de stad. Miezerige somberheid wordt drukkende schemering en ten slotte blauwzwarte avond. De schitterend ingerichte etalages van de winkels – sommige al in kerstsferen – ogen warm en aanlokkelijk. Ook de feestverlichting komt steeds beter tot haar recht. Deze fotomaatjes wonen elders, zij vinden Alkmaar een mooie en gezellige stad, en lekker compact. Dat klopt, ik ben het volkomen met hen eens. De camera’s klikken doorlopend. Hieronder een selectie uit mijn eigen foto’s…

Ik vind het eerlijk gezegd erg leuk om met een clubje zielsverwanten, gewapend met camera’s en een goed humeur, door de stad te dwalen en foto’s te maken die ik anders niet zo gauw zou maken… Op een gegeven moment is het wel klaar; de nattigheid en de kou drijven ons naar een warmer oord. Helaas is Proeflokaal de Kleine Deugniet gesloten… maar we vinden warmte, een mooi gedekte tafel en een lekker bockbiertje van de tap in Grand Café Klunder. Zelf houd ik het bij dat biertje, ik word thuis aan de dis verwacht. De fotomaatjes echter gaan zich nog tegoed doen aan een maaltijd bij Klunder, alvorens de thuisreis aan te vatten…