Als ik het woord Kruisweg hoor, dan denk ik aan een kerk, meer bepaald aan de afbeeldingen (schilderijen, beelden, bas-reliëfs) van de lijdensweg die Jezus Christus aflegde van zijn veroordeling tot zijn kruisiging, tot aan zijn graf. Onze afspraak vanmorgen heeft echter niets te maken met een Kruisweg in deze betekenis… Bedoeld wordt, volgens Google Maps, een parkeerplaats bij de ingang van het PWN duingebied, ergens tussen Castricum en Heemskerk. Ik vraag me onmiddellijk af of de informatie op Google Maps wel correct is – moet het niet Kruisbergweg zijn? Persoonlijk denk ik van wel, want de parkeerplaats ligt aan de Kruisbergweg. Oók volgens Google Maps. Om de verwarring compleet te maken, heeft PWN de duiningang aldaar Duiningang Kraaiennest genoemd. En komt u met de bus, vraag de chauffeur dan om te stoppen bij bushalte Kruisberg. Tot zover de geografische informatie m.b.t. de plek van afspraak, waar G ons al staat op te wachten.

Het doel van de wandeling is tweeërlei: enerzijds een frisse neus halen, anderzijds gewoon lekker bijkletsen. We lopen met z’n drieën, ik kan dus af en toe met een gerust hart even achterblijven om een foto te maken! Vrijwel meteen komen we langs een prachtige sleedoornstruik, die volop in bloei staat… Lentesneeuw wordt dit ook wel genoemd. Ik moet dit onthouden: kan ik hier in ’t najaar sleedoornbessen komen plukken om op jenever op te leggen? Sloe gin hoort in Engeland bij de winter (en bij kerst): de bessen van de sleedoorn (sloe in het Engels) worden op gin gezet en ruim een jaar in de kelder bewaard. Er wordt altijd een beetje suiker toegevoegd – en ik kwam ook recepten tegen waar de sloe gin met bijvoorbeeld kruiden werd verrijkt. Al meer dan 30 jaar maak ik sloe gin… In mijn ‘kelder’ staan twee flessen sleedoornjenever te wachten op kerst 2021!

Het is heerlijk weer, de zon is volop van de partij maar het moet gezegd worden dat de wind nogal dunnetjes is. Die trui en jas komen dus ook vandaag goed van pas! Wat opvalt zijn de vele voorjaarsbloemen die langs de kant van het fietspad bloeien: sneeuwklokjes, sterhyacinten (scylla), hondsdraf, speenkruid, narcissen.

Het is ongelooflijk druk op het fietspad: fietsers en mountainbikers natuurlijk, maar ook veel wandelaars en een enkel groepje hardlopers. Trekpleister is vast Gasterij Kruisberg, waar je bij droog weer coffee-to-go e.d. kunt gebruiken. Wij komen er langs maar laten de koffie aan ons voorbijgaan… Voorbij de gasterij is er een bos waar de stammen allemaal verstikt lijken te worden door klimop. Best een griezelig gezicht…

Voorbij de Kruisberg (uitkijkduin met toren) verlaten we het fietspad en lopen we met een boog terug naar de parkeerplaats over rustige duinpaden. Het is genieten, uit de wind in het zonnetje is de lente goed voelbaar… Het eerste pad dat we nemen, heet de Kaagweg… Waar slaat de naam Kaag op? Vast niet op de lijsttrekker van D66. Nee, een kaag is een buitendijks gelegen stukje land, vind ik op internet, maar het kan ook een ingedijkt stukje land zijn; dan is het een oud woord voor polder. Daarnaast is er een historisch scheepstype dat kaag wordt genoemd. Aha!

Er is hier opvallend veel loofbos, veelal eik. Dat is oorspronkelijk aangeplant als eikenhakhout. De bomen werden met tussenpozen van 20 tot 30 jaar omgehakt vanwege de bast, die veel looizuur bevat en aan leerlooierijen werd verkocht. Het overblijvende hout werd o.a. gebruikt door bakkers, als brandstof voor hun ovens. Na de komst van synthetisch looizuur viel de handel in bast weg. Er werd niet meer gekapt en het hakhout groeide uit tot veelstammige stoven. Weer later zijn deze stoven ‘op één gezet’: van een stoof werd één stam gespaard en de rest werd verwijderd. Zo ontstond een zogenaamd spaartelgenbos. De bossen bij Castricum en Heemskerk zijn zo’n 150 jaar oud en vormen een schoolvoorbeeld van duineikenbos.

Rond het middaguur zijn we weer bij de auto’s. Wij rijden terug naar Alkmaar, echter niet zonder een shop-stop in de Burgemeester Mooijstraat in Castricum voor een bezoek aan De Rozet (overheerlijke gebakjes) en de biologische slager… “Wilt u een stukje worst, meneer?” “Graag mevrouw!”