Dinsdag 5 mei 2020

Het is de bedoeling dat we ons ‘standaard’ rondje wandelen vanaf het parkeerterrein bij De Westert, maar dat loopt anders. Het is mooi weer, de wolken geven extra cachet aan de lucht én… we hebben er gewoon zin in! Om half negen stappen we door het klaphek de duinen in… We verheugen ons op de bloeiende meidoorn, maar dat valt nog een beetje tegen, heel wat meidoornstruiken staan nog niet helemaal te knallen. Een kniesoor die daar op let.

Het pad loopt tussen verlaten duinakkertjes richting een duinmeer aan de rand van wat De Bleek heet, achter het Sint Liobaklooster dat nu weer onzichtbaar verscholen ligt tussen weelderig groen… In het bosje naast het duinmeer geurt het naar daslook!

Mijn echtgenote heeft van huis uit veel liefde voor en kennis van vogels mee gekregen. Mijn vader was meer iemand die met zijn hoofd naar de grond gebogen liep, immer speurend naar wat er zoal groeide. Het maakte dan niet uit of hij in een bijzonder natuurgebiedje rondliep of op ’t Sint-Anneke naar de bakker ging: ook wat er tussen de trottoirtegels groeide, boeide hem… Een zoon zijn vader indachtig, richt ik mijn aandacht vandaag ook wat meer op de plantenwereld.

Zo opvallend als de duindoorn zijn oranje bessen draagt, zo bescheiden is de bloei hoewel er tussen de duindoornstruiken wel degelijk een bruin-oranje waas hangt die de bloei verraadt!

Meidoorn bloeit meestal wit. Er is een ook variant met donker roze bloemen, de rode meidoorn. Deze zit er wat tussenin.

Dit is de zuurbes of berberis, een heester die in kalkrijke duinen voorkomt. Met dank aan mijn buurman die de naam wist!

Het duinviooltje staat uitbundig te bloeien. Op sommige plaatsen kleurt het zelfs het landschap zachtpaars… dat heb ik nog nooit gezien!

Vanaf de Bleek volgen we het fietspad om even verderop af te slaan, de Hogeweg op die we helemaal uitlopen. Op de Lageweg gaan we rechtsaf, richting Egmond aan Zee. Al vanaf het moment dat we aan de wandeling begonnen, is het getwinkelier van allerlei kleine vogeltjes niet van de lucht… Ook de nachtegaal laat zich veelvuldig horen. Vruchteloos speuren we naar zijn verschijning, meestal zit hij ergens in het struweel verborgen en blijft onzichtbaar. Meestal, schrijf ik… want een enkele keer kunnen we hem in de lens van onze verrekijker of ons fototoestel vangen!

In Egmond gaan we het strand op. Bij een klein paviljoen kunnen we koffie en thee krijgen, mee te nemen in een kartonnen bekertje. De jonge uitbater is blij met elke klant, hij is nét met zijn zaak begonnen. Hij verhuurt ook windschermen en strandstoelen – deze laatste staan er werkeloos bij, én fotogeniek! Er is wel volk op het strand, maar druk kunnen we het niet noemen. We hebben pech: we lopen bijna de hele tijd onder een wolkentrein, slechts af en toe komt de zon er er achter vandaan. De schaduw en de noordoostenwind maken het frisjes op het strand. Ben ik blij dat ik een warme sjaal bij me heb! We zoeken naar schelpjes en kijken naar de vogels die op veilige afstand van de mensen hun kostje bijeen scharrelen.

Deze plevier laat zich mooi fotograferen!

Op zee varen opvallend veel vissersboten, garnalenkotters denken wij…

Bij strandpaviljoen ’t Zilverstrand verlaten we de zee en klimmen we omhoog, de zeereep over en de duinen in. Het is hier meteen een stuk prettiger qua temperatuur! Na een stukje fietspad gaan we de Vlewosche Weg in tot we weer bij de Lageweg komen, die we nu richting Egmond Binnen volgen.

Duinreigersbek, zoals de naam al zegt, een typisch plantje in (kalkrijke) duinen.

Dit plantje ken ik niet. Speurwerk in Deel 1 van Wilde Planten (uitgegeven door Natuurmonumenten, geërfd van mijn vader…) doet me vermoeden dat dit mooie plantje kandelaartje wordt genoemd.

Bij een duinmeertje dat naast de Middenweg ligt, zien we nog een schitterende libel zitten; een van haar vleugels is geknakt… arm beest!

Time flies when you’re having fun. Het is half twee als we weer in de auto stappen en op huis aan rijden… Bevrijdingsdag 2020, een (wandel)dag om niet te vergeten. In plaats van ver weg van huis (we zouden nu in Bretagne geweest zijn) maakten we een mooie wandeling vlakbij Alkmaar. Waar corona al niet goed voor is…