De laatste weken heb ik lekker veel gelezen en voor wie dat interesseert, deel ik hier (kort) mijn leeservaringen met de wereld (en met jou).

Robert Goddard, One false move

Dit boek las ik in het Engels. Je mag mij best een liefhebber van Goddard noemen, die heel subtiel met spanning kan spelen in op het eerste gezicht situaties waar niet zoveel aan de hand is. Er gaat dan iets onderhuids ongemakkelijk voelen en gaandeweg bouwt zich de spanning in het boek op. One false move is Goddarts meest recente product en het viel me, eerlijk gezegd, wat tegen.

Nicole Nevinson is sent by her employer, computer firm Venstrom, to lure computer genius Joe Roberts from his current job to work for them. Things dont go according to plan as Joes employer is loath to release him and other organisations are taking an interest. Soon Nicole is on the run in fear of her life.

Wordt in de eerste hoofdstukken de spanning nog wat onderkoeld opgebouwd, al gauw barst ze (de spanning) helemaal los en krijgt het verhaal wat mij betreft te maken met veel over-the-top plotwisselingen en spannende scenes. Ach, je leest natuurlijk door, want je wilt weten hoe het afloopt met Nicole, met Joe, met Forrester; ik bleef echter met het onbevredigende gevoel achter dat dit geen vintage Goddart is.

Interessant is wel het gegeven dat hoofdpersoon Joe het bordspel Go op onnavolgbare wijze beheerst. Ik vind Go een intrigerend spel waar ik niets van af weet behalve dan dat het uit China of Japan komt en dat het nog veel moeilijker is dan schaken. Het boek is opgebouwd als een partijtje Go: Opening game heet het eerste deel, daarna volgen Middle game en End game. Oók al niet zo sprankelend origineel gevonden…

Wie het boek wil hebben, kan me dat laten weten. Gratis op te halen 😉.

Daniel Mendelsohn, Een odyssee

Als kind heb ik de avonturen van de Griekse held Odysseus gretig tot me genomen en in mijn boekenkast ligt het boek Heroes te wachten van Stephen Fry waarin vast ook een optreden is voorbehouden voor Odysseus!

Daniel Mendelsohn is classicus en docent aan het Bard College te New York. Als ik het goed begrijp (en dat is om het boek te lezen volstrekt niet van belang, maar het is wel leuke informatie) is dit boek autobiografisch. Mendelsohn geeft wekelijks een werkcollege (januari-juni) over de Odyssee. Zijn vader, een wiskundige, woont het college bij en tussendoor maken vader en zoon ook een cruise op de Middellandse Zee met de Odyssee als thema. Daniel heeft zijn hele leven al een moeizame relatie met zijn vader Jay. In het boek ben je getuige van de colleges, de gesprekken die de studenten (en vader Jay) voeren met Daniel Mendelsohn n.a.v  de hoofdstukken die zij telkens de afgelopen week hebben gelezen. Daar doorheen geweven geeft Mendelsohn in feite ook college aan ons, de lezers en kom je ook steeds meer te weten over de vader-zoon relatie (niet toevallig een hoofdthema van de Odyssee) tussen Jay en Daniel. De schrijver weeft deze verhaallijnen feilloos in elkaar; op een paar doorzetmomentjes na, blijft het boek boeien van kaft tot kaft! Prachtig!

Oek de Jong, Zwarte schuur

Zwarte schuur is De Jongs meest recente creatie. Ooit las ik van hem Cirkel in het gras, maar daar kwam ik niet doorheen. Ik was toen nog vrij jong… misschien heeft dat ermee te maken? Afgelopen week beval Oek de Jong op de radio zijn nieuwste roman nog warm aan!

In eerste instantie had ik de neiging om Zwarte schuur dicht te klappen en terug te brengen naar de bibliotheek. De sfeer, de setting (het Nederlandse kunstwereldje), de personages – het spreekt me allemaal niet echt aan. Wat me verder deed lezen, was de titel van het boek en de aanwijzingen die er mondjesmaat worden gegeven dat het verhaal nog een heel andere wending kan krijgen. En gelukkig gebeurt dat ook en wordt het verhaal boeiender.

Zwarte schuur is een roman over het moeten leven met de herinnering aan een heftige gebeurtenis – en het daarmee (al dan niet) kunnen dealen. Op zijn negenenvijftigste heeft schilder Maris Coppoolse een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam. De internationale pers schrijft erover, het publiek stroomt toe. Maris staat op het toppunt van zijn roem. In de coverstory van een weekblad wordt de bron van zijn obsessieve werk blootgelegd: een gebeurtenis toen hij veertien was. Niemand in zijn omgeving is hiervan op de hoogte. Zijn vrienden en bekenden zijn geschokt. Door deze ene catastrofale gebeurtenis heeft Maris Coppoolse a.h.w. levenslang gekregen…

Maartje Wortel, Half mens

Dit is een debuutroman en ik heb hem met zeer veel genoegen gelezen! Er zijn drie hoofdpersonen:

• Elsa Helena van der Molen, 20 jaar oud, studeert, woont sinds kort in Los Angeles omdat haar vader daar een baan heeft gekregen. Behalve jongens lijkt haar niet veel te interesseren… Zij wordt op een zaterdagmiddag aangereden door een taxi.
• Michael Poloni, 41 jaar, Mexicaan van geboorte en eveneens woonachtig in Los Angeles, copywriter bij een reclamebureau. Op zijn zachtst gezegd een bijzonder mens. Hij besluit op een zaterdag boodschappen te doen bij een biologische supermarkt. Hij verplaatst zich altijd per taxi, zo ook die middag.
• James Dillard, 43 jaar oud, geboren en getogen in Los Angeles en naar eigen zeggen ‘deelgenoot van dit verhaal, maar langs de zijlijn, en voor een paar maanden maar’.

Maartje Wortel schrijft in ogenschijnlijk eenvoudige en heldere zinnen haar verhaal. Je vliegt er doorheen. Haar schrijftrant is vlot, wat onderkoeld, afstandelijk soms, heerlijk… tja, heerlijk hoe? Apart! Bevreemdend, ja dat is een goed woord… Laat ik het daar maar op houden. In de (vele) recensies van het boek wordt er wel beweerd dat ze tegen Arnold Grunberg aanschurkt maar omdat ik nog nooit iets van AG heb gelezen, kan ik dat niet beoordelen. Niet elke recensent is even verguld met het boek.

De hoofdstukken worden afwisselend (niet om en om) geschreven vanuit het perspectief van dan weer Michael Poloni (hij-vorm), dan weer Elsa Helena (ik-vorm). Beiden zijn intrigerende personages. Ik wil er eigenlijk niet veel meer over zeggen, je moet gewoon zelf het boek maar eens lezen. Ik denk wel dat je het óf heel goed vindt óf heel slecht. Je bent gewaarschuwd.