Na allerlei politieke spelletjes en wedstrijdjes ver-plassen werd uiteindelijk besloten dat ‘ons ziekenhuis’ in Alkmaar zou blijven. Eerlijk is eerlijk. Ook mijn eerste reactie, toen werd gesuggereerd dat het MCA (nu NWZ) naar Heerhugowaard zou verhuizen, was er eentje van onthutsing. Van iets wat altijd zo geweest is, verwacht je ook dat het altijd zo zal blijven. Zo zit het menselijk brein in mekaar. Dus moet je je hersencellen even los schudden als je zo’n bericht leest. Maar al gauw dacht ik er heel anders over. Prima, die nieuwe plek. Midden in het HAL-gebied, goed bereikbaar, er zou voor een goede bereikbaarheid met OV gezorgd worden, enz.

Maar intussen weten we dus allemaal dat het anders is gelopen. We zijn vele jaren en vele miljoenen verder. Alle procedures zijn netjes gevolgd – dat heeft de Raad van State vastgesteld. Maar dat er aan alle kanten is geprobeerd om diezelfde processen te frustreren, wordt er niet bij verteld. Dan merk je dat je als burger aan de kant wordt gezet door hen die vastkleven aan het pluche van de macht en/of aan het geld.

De Stichting Red de Hout bestaat uit een aantal betrokken burgers die het opnemen voor de natuur. En dat is nodig. Niet alleen is er gekozen voor een ongelukkige locatie voor het nieuwe ziekenhuis (nl. op de huidige locatie, gelegen midden in de stad en aan de rand van het ‘voedingsgebied’ – weet dat de dorpen Limmen, Egmond enz. aangewezen zijn op ambulances uit de regio Haarlem en het Rode Kruis Ziekenhuis in Beverwijk), maar ook de nul-bomen-variant die als alternatief was aangedragen door Animo, het platform van milieu- en natuurverenigingen in Alkmaar, is afgewezen.

De Westerhout is een deel van de Alkmaarderhout, het oudste stadspark (zo je wilt: stadsbos) van Nederland. Trots vermeldt de website van de gemeente Alkmaar: “De Alkmaarderhout is het oudste stadspark van Nederland. De eerste aanplant, ter aanleg van een ‘wandelgebied langs beboomde wegen’ dateert uit 1607.” De Westerhout is het wat verwilderde deel van de Alkmaarderhout en wordt terughoudend beheerd zodat de natuur er zoveel mogelijk haar gang kan gaan. Laat nou net de Westerhout slachtoffer worden van de verbouwingsdrang van de NWZ-groep. Want… voor de verbouw en nieuwbouw van het ziekenhuis moet een deel van de Westerhout plat. Het gaat om een lange, vrij smalle strook met een behoorlijk aantal zgn. waardevolle en monumentale bomen.

In de Westerhout leven verschillende soorten vleermuizen. Het leegkappen van een aantal percelen zal een grote verstoring teweeg brengen in het hele ecosysteem van de Alkmaarderhout, en zeker in dat van de Westerhout. Toch werkt de gemeente Alkmaar aan alle kanten mee om het de NWZ-groep mogelijk te maken om hun plannen uit te voeren. Weet ook dat de werkzaamheden (en dus de rustverstoring) zeventien jaar gaan duren… en dat de gemeente er prat op gaat dat het opgeofferde stuk bos gaat gecompenseerd worden: ja, echt waar, eiken en beuken van 50 à 100 jaar oud worden t.z.t. gecompenseerd door veel jongere bomen, verspreid over meerdere locaties in de omgeving. Wie de boeken van Peter Wohlleben heeft gelezen over de wereld van het bos, begrijpt dat dit een lachertje is, een fopspeen, een aanfluiting!

Red de Hout stapte gisteren opnieuw naar de rechter. Vandaag werden ten gemeentehuize de bezwaarschriften van Red de Hout en van enkele burgers besproken in een zitting o.l.v. een onafhankelijke commissie. Ik had zelf bezwaar aangetekend en was aanwezig. Het is verbijsterend wat je daar te horen en te zien krijgt, tijdens zo’n zitting. Eerst en vooral werden de bezwaren van de meeste mensen niet ontvankelijk verklaard omdat zij geen persoonlijk belang hebben in deze zaak. Met andere woorden: als burger van Alkmaar heb je geen bal te zeggen over een openbaar parkbos als je er niet in of tegenover woont. De gemeente was vertegenwoordigd en waagde het om de legitimiteit van Red de Hout ter discussie te stellen. Voorts zat er een stelletje gladde advocaten die namens het NWZ de zaak kwamen ‘toelichten’.

Complimenten aan de commissie(voorzitter) die iedereen toch zijn of haar woordje liet doen, kritische vragen stelde en de gemeente Alkmaar ten minste tweemaal op de vingers tikte vanwege nalatigheden (en daaraan toevoegde dat dit niet de eerste keer is dat de gemeente zich hier schuldig aan maakt). Zo hadden de meeste bezwaarmakers niet de nodige stukken ontvangen die tijdens de zitting ter sprake werden gebracht! Het NWZ bracht zelfs ter zitting nog een stuk in – de voorzitter gaf de bezwaarmakers terstond 14 dagen de tijd om deze in te zien en eventueel verder bezwaar in te dienen. Daar konden de gemeente en het NWZ niet om lachen.

Ik ben niet optimistisch gestemd over het verdere verloop van de hele zaak – de macht van het geld grijpt diep… – maar ik ben de mensen van Red de Hout zéér dankbaar voor de strijd die zij voeren ter bescherming van de schaarse natuur in onze stad. Een stad nota bene die de mond vol heeft over participatie van de burger en over het belang van groen & natuur, maar niet verder komt dan symboolpolitiek. En dan met een wethouder van GroenLinks die dit dossier onder zijn hoede heeft. Verwerpelijk!

Red de Hout heeft onze steun hard nodig. Ook financieel… Help ze, doneer ook!