Oudorp lag vroeger buiten Alkmaar, het was een dorpje… Nu is het vastgebouwd aan de stad maar het heeft op sommige plekken nog wel een wat dorps karakter. Tussen Oudorp en de Hoornse Vaart ligt de Oudorperhout. Een oase van groen, water, rust en ruimte. Op weg naar mijn andere school fiets ik er graag doorheen – en elke keer denk ik: “Ik wil hier wel eens een rondje lopen…”

Vandaag heb ik een tussenuur en ik voeg eindelijk de daad bij de gedachte! Vanaf station Noord loop ik naar de Hoornse Vaart die ik via de fietsbrug oversteek. Aan de overkant staat een rijtje molens. Het is wat nevelig en er hangt een gouden licht boven de polder. Een van de molens en zijn molenschuur steken scherp af tegen de lucht en spiegelen mooi in het water; aan de einder priemt, pal naast de molen, het silhouet van de Oudorper kerktoren omhoog.

Ik heb een uur de tijd en dat blijkt ruim voldoende! Af en toe kom ik andere mensen tegen, meest dames-met-hond, maar ook iemand die net als ik een wandeling lijkt te maken, twee oudere dames met stapschoenen aan, een hardloper. Bovenal ervaar ik de rust en de ruimte om me heen, en die scheppen op hun beurt weer rust en ruimte in mijn hoofd…

Ik kom langs de fundamenten van de Nieuwburg, een van de twee dwangburchten die Floris V liet bouwen aan het einde van de 13de eeuw, ter verdediging van de Munnikenweg, die Alkmaar met West-Friesland verbond. De Munnikenweg ligt er nog steeds en is een gekasseide straatweg waarover het niet fijn fietsen is!

Ik ben nu op het verste punt van mijn wandeling aanbeland. Tijd om via andere paadjes terug te lopen.