30 jaar geleden reden de families Woudman en Jacobs rond een uur of tien in de ochtend met lijn 5 van Schiebroek naar het centrum van Rotterdam. Op het stadhuis werden HDK en WE formeel en volgens het boekje in de echt verbonden… Vandaag, 30 jaar later, denken we dankbaar terug aan deze feestelijke dag…

We beginnen met het draaien van een wasmachine en een English breakfast. Rond een uur of elf trekken we de deur van The Old Croft House achter ons dicht. We gaan de zuidoostpunt van Harris rijden, tot Rodel en Leverburgh. Daarna willen we in Northon een wandeling maken naar de ruïne van een 15de-eeuws kerkje dat op een rotspunt boven de zee staat.

De weg slingert zich door het rotsachtige landschap, langs meertjes en kleine lapjes veen of heide, langs eenzame huizen en kleine nederzettingen. De namen van sommige dorpjes zijn niet uit te spreken, neem nou Fleoideabhagh waar we een leuke gallery bezoeken. Onderweg maken we uiteraard vele fotostops!

In Fionsabhagh staat het voormalige postkantoor inclusief ruim woonhuis te koop. Voor de aardigheid zoek ik de vraagprijs op. £ 105 000 is niet veel, het huis is in goede staat en moet alleen weer helemaal ingericht worden… Het valt ons trouwens op dat er veel nieuwe huizen staan. Dankzij internet maakt het niet meer uit wáár mensen werken: dat biedt blijkbaar kansen. Het zijn geen arme sukkelaars die huizen laten bouwen, het zijn vaak forse woningen en ook nog eens creaties die niet altijd even mooi in het landschap passen… Ik kan me daar echt over opwinden!

We hadden ons thuis (in Nederland) verheugd op tea-en in The Rodel Hotel maar we hebben intussen vernomen dat het hotel dicht is. Sterker, het prachtige hotel bij het haventje van Rodel (Roghadal in Gaelic) is half afgebroken! We verpozen toch even bij de haven en bezoeken vervolgens de St. Clement’s Church (16de eeuw). Het is opvallend hoeveel toeristen er hier zijn!!

Via Leverburgh, waar we a.s. zaterdag de ferry naar Berneray en North Uist zullen nemen, rijden we naar Northon. In The Temple Café drinken we thee. Met een heerlijk stuk carrot cake erbij!

We komen er het Oostenrijkse stel tegen dat we enkele dagen geleden van de Coffin Road zagen komen aanlopen. We maken een praatje met ze, ze zijn ontsteld over de prijzen die er voor B&B worden gevraagd, tot meer dan 200 £ per nacht! Bovendien zitten alle B&B’s vol! Ongelooflijk… Dit bevestigt het gevoel dat vrouwlief en ik hebben: het is drukker geworden op Harris!

Vanaf The Temple Café gaan we wandelen, eerst volgen we een karrenspoor over de machair. Wat jammer dat de beloofde zon er maar niet doorkomt!

Als we de ruïne bereiken, breekt de zon eindelijk even door. Dat geeft meteen heel andere kleuren!!

We blijven een hele poos bij het kerkje zitten. Er is hier niemand. Wat een heerlijk gevoel is dat, dat er nog plekken zijn waar je uren kunt toeven zonder andere mensen te zien… Maar de klok tikt onverbiddelijk verder. We lopen langs de kust terug naar Northon.

Net voor we het dorp weer in lopen, hoor ik het typische geluid van de cornkrake (kwartelkoning). Crex crex is zijn Latijnse naam en daarmee weet je ook wat voor geluid hij maakt! Hij moet vlakbij ons zitten maar we krijgen hem niet te zien; hij laat zich nog wel een paar keer horen. Ook goed – want dat is al bijzonder genoeg!!

We rijden naar huis. De zon gaat weer mooi onder!

30 jaar geleden hadden we een gezellige dag in Rotterdam. Na de huwelijksvoltrekking gingen we met de genodigden uit eten. En toen vertrok iedereen weer… Terug naar Antwerpen, naar Castricum, naar Alkmaar, naar … Wij genoten van een rustige avond… En dat doen we nu ook. Lekker een kopje gemberthee en op tijd naar bed.