Naar Delphi

Vandaag maken we een lange rit en rijden we voor mijn gevoel de Peloponnesos af. Immers, bij Patras steken we de Golf van Korinthe over via een enorme (en dure) tolbrug. De route naar Patras gaat over de grote weg. Ik ben eerlijk gezegd geen fan van de hoofdwegen in Griekenland. Het is vaak niet duidelijk hoe hard je mag rijden, de Grieken zelf lijken zich nergens wat van aan te trekken. We hebben gehoord dat de boetes in dit land best fors kunnen uitvallen en op de onmogelijkste plaatsen staan flitspalen, soms onzichtbaar door hoog struikgewas; wat mij betreft dus oppassen geblazen want boetes = weggegooid geld. Dat struikgewas geldt ook voor de verkeersborden die je er om de haverklap op wijzen dat je opeens maar 50 of 60 km/u mag rijden. En ook díe borden worden hardnekkig door de Griekse chauffeurs genegeerd. Intussen word ik als brave chauffeur permanent naar de ‘vluchtstrook’ gedrukt want iedereen haalt meedogenloos in.

Aan de overkant van de baai is de grote weg een stuk rustiger en de signalisatie wat consequenter. Dat maakt het rijden een stuk minder stressy. Al gauw verlaten we de hoofdweg en parkeren aan de rand van Nafpaktos. Over de boulevard lopen we op ons gemakje naar het centrum bij de middeleeuwse haven… We kijken er rond en drinken een Griekse koffie op een terras boven het water.

We rijden verder. De weg loopt meestal pal naast en boven de kust met mooie uitzichten op besneeuwde bergtoppen aan deze en gene zijde van de Golf van Korinthe.

Rond 15 uur zijn we in Galaxidi, een charmant havenstadje met veel mooie, neo-classisistische huizen. We nemen de tijd om er rond te kijken en uiteindelijk eten we er zelfs een hapje in een restaurant aan het haventje.

In de bergen is het duidelijk geen fraai weer. Het is er zwaar bewolkt en op een gegeven moment regent het er flink! Toch is dat de kant die we uit moeten, want Delphi ligt hoog in de bergen en zo ook Arachova, waar het laatste hotel van deze reis staat… Om 19 uur draai ik het parkeerterrein op.

Nadat we ons hebben geïnstalleerd, lopen we Arachova in. Het stadje ligt op 980 m aan de voet van de Parnassos (2455 m). Meteen om de hoek van het hotel valt onze mond open: een winkel met alles wat je maar kunt nodig hebben als je wilt gaan skiën!

We kuieren door de lange hoofdstraat en staan te kijken van de winkels die we zien: van eenvoudige slagerijen en winkels in huishoudartikelen tot exclusieve kledingwinkels en delicatessenzaken!

Wat ons de afgelopen twee weken opviel, was dat in dit deel van Griekenland overal pasta op de menukaart staat. Hier in Arachova worden zelfs allerlei soorten pasta gemaakt!

Als we terugkomen in het hotel, geraken we aan de praat met de eigenaar. Voor hem is de winter het hoogseizoen. Boven in de bergen ligt 20 km aan skipistes, een aantal is nu nog open (t/m zondag): de sneeuw ligt nog 1,5 tot 1,8 meter dik. Eergisteren ging hij ’s morgens skiën en ’s middags zat hij met zijn vrouw een visje te eten aan het strand… Dat kan hier dus. Wij reizen om te leren!

Dit bericht werd geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink .

Een reactie op Naar Delphi

  1. Wat een prachtig land toch. Die associatie met wintersport had ik niet zo gauw gelegd, leuk!

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s