Het Singer Museum Laren bezit een prachtige collectie. Uit deze verzameling wordt geput voor de tentoonstelling En plein air. 100 jaar buiten schilderen. Deze tentoonstelling loopt gelijktijdig met die andere mooie expositie: De laatste impressionisten.

Er hangt zeer uiteenlopend werk. Een aantal van de tentoongestelde schilderijen ken ik nog van eerdere tentoonstellingen, zo bijvoorbeeld dit prachtige werk van ene Quirijn van Tiel, een Rotterdammer die in de jaren ’20 van de vorige eeuw begon te schilderen in een expressieve realistische stijl. Hij schilderde o.a. landschappen in het Gooi. Dit schilderij dateert uit 1941 en heet Donkere winterdag. Het is een van mijn favoriete schilderijen. Wat ik er zo mooi aan vind is enerzijds het bijna ontbreken van kleur in het landschap zelf, en het contrast met de lucht waarin door de duisternis wel degelijk kleuren priemen. De robuuste vormgeving en de leegte geven het samen met de gebruikte kleuren een bijzonder uitstraling die mij heel erg aanspreekt…

Van een heel andere sfeer getuigen de twee volgende schilderijen: die heb ik gekozen vanwege hun mooie lijnenspel. Ook de kleuren zijn schitterend, heel verschillend op beide werken maar zo mooi passend bij de sfeer van het landschap en het tijdstip van de dag… De zon komt op achter de bergen, de zon daalt ter kimme over een heidelandschap… De namen van de schilders heb ik niet genoteerd. Achteraf wel jammer!

Heel anders van lijnenspel en kleur is dit werkje van Dirk Filarski (die gerekend wordt tot Bergense school maar vaak uitstapjes maakte naar verre oorden). Veel van zijn werk spreekt mij zeer aan, juist vanwege zijn frisse heldere kleuren.

Eveneens tot de Bergense school behoort Else Berg. Haar schilderij van Het Oude Hof in Bergen is een van mijn favorieten. Ik houd van het wat sombere kleurenpalet van de meeste Bergense schilders waar toch opeens weer fel rood, diep blauw en helder groen kan doorpriemen… Wees waakzaam, neem de weergaloos weergegeven weerspiegeling waar (en de alliteratie in deze zin).

Tot slot een schilderijtje van George Hendrik Breitner (1857-1923), vooral bekend van zijn schilderijen waarin hij Amsterdam portretteert. Dit schilderij stelt Montmartre in de winter voor. Het doek is klein, 30/35 cm breed. Wat een krachtig penseel gebruikt die man en wat een sfeer weet hij te treffen. Ik zou met dat weer niet graag over Montmartre dolen.

Dit is slechts een kleine greep uit al het moois wat ik op deze tentoonstelling heb gezien. Wie De laatste impressionisten en En plein air wil zien, moet wel enige haast maken, op 2 december is het afgelopen!