Zondag rijden vrouwlief en ik naar Laren. Voor het station van Naarden-Bussum pikken we vrienden op en met z’n vieren brengen we een bezoek aan Museum Singer Laren. Er lopen twee tentoonstellingen (nog drie weken te zien…).

De eerste tentoonstelling (ik citeer) “is gewijd aan de kunstenaarsvereniging Société Nouvelle de Peintres et de Sculpteurs (1900-1915) en daarmee aan de beroemdste en meest karakteristieke schilders van deze stroming in de Franse (en Europese) kunst. Deelnemende kunstenaars waren onder andere Henri Le Sidaner, Emile Claus, Gaston La Touche, Henri Martin en Frits Thaulow. Voortgekomen uit het symbolisme deelden zij een romantische visie, die zich uitte in een getrouwe weergave van mens, dier en natuur, maar met een ongrijpbare suggestie van iets diepers, een tragedie of mysterie. Daarom heten ze ‘intimisten’. Het intimisme was de laatste grote Franse kunststroming die zich vol liefde aan de natuur wijdde.”

Elke zaal heeft zijn eigen thema en de werken die er hangen verschillen in menig opzicht van de werken in de andere zalen. Dat maakt deze tentoonstelling tot een feest van variatie. Natuurlijk waardeer je het ene schilderij anders dan het andere… maar er hangt deze keer heel wat werk waar ik met veel genoegen naar heb gekeken.

Hieronder een kleine greep uit de foto’s die ik maakte van mijn favorieten…

Druivenpluksters

Van het schilderij hierboven vind ik het onderwerp boeiend: het schilderij is gemaakt in Bretagne en stelt een groep mensen voor die grote stapels zeewier in brand steken en het wier vervolgens bedekt onder een laag zand laten smeulen (te vergelijken met kolenbranders in het woud…). Uit het zeewier werden chemische stoffen gewonnen onder andere voor de fotografie en de geneeskunde!

Gaston La Touche spande wat mij betreft de kroon in het kitcherige – maar dan zo dat ik ervoor val!

Ik eindig met twee details van schilderijen… Prachtig!

Op de andere tentoonstelling wordt werk getoond van schilders die in de open lucht werkten… Beeld hiervan in een volgende post.

Te vermelden valt nog dat we de lunch gebruiken in comfortabele stoelen bij een knappend vuurtje in de oude villa van de Singers. Men heeft daar in het museum een ruime keuze aan lekkers – hartig en zoet – en alles zó lekker dat wij alleen daarom al graag naar Laren afreizen…