Na het avontuur met het kalfje, parkeren we bij de kerk van Haag. We lopen het dorp uit en dalen af in het dal van de Kellerbach.

We genieten van de heerlijke boslucht en de uitbundige herfstkleuren. Al tijdens de afdaling breekt het grijze wolkendek en zet de zon het bos even in brand!

De opklaring is helaas van korte duur… Maakt niet uit, er lijken meer gaatjes in de wolken te ontstaan, hopelijk is er straks meer ruimte voor de zon.

We volgen de Kellerbach tot ze uitmondt in de Dhron. De oplettende lezer ziet dat ik de naam van dit riviertje anders spel dan in mijn vorige verslagen. Nu is hij correct gespeld.

Al gauw klimmen we weg van de Dhron, eerst over een smal paadje en later over een brede bosweg. Boven komen we in een open landschap.

In het Hunolsteiner Bauernhofcafé nemen we even rust onder het genot van een biertje en een stuk hausgemachte torte.

Daarna gaat de route op het dorp Hunolstein af, met zijn Felsen en zijn burchtruïne. Altijd boeiend, de geschiedenis van zo’n dorp. Ooit was dit een importante plek, wat rest is een slaperig boerendorpje…

Er is intussen steeds meer blauwe lucht te zien, maar waar wij lopen, hebben we last van een hardnekkige wolkentrein boven ons hoofd…

We dalen weer af naar de Dhronvallei. We komen langs de Reinhardsmühle en de Kopusfels, een enorme rotstoren midden in het bos.

En dan zijn we eindelijk bij het hoogtepunt van deze Traumschleife: de Holzbach Klamm: een smal dalletje waardoor we omhoog moeten. “Hey!” zegt vrouwlief, “hier hebben we al gelopen, in het voorjaar van 2014 toen we voor het eerst naar de Hunsrück kwamen!” Ik herken het nu ook; op de kaart zie ik welke wandeling we destijds maakten: we vertrokken toen uit Merscheid!

Het is een avontuurlijk paadje dat ons omhoog voert door het smalle, donkere dal van de Holzbach. Hier en daar is het best link en is er een touw aangebracht om je langs een lastige passage te helpen. Uiteindelijk staan we zwetend en wel boven. Vanaf hier is het nog een kilometer lopen – plus de klim terug naar Haag. De kerkklokken luiden zes uur als we bij de auto aankomen.

Mijn maag voelt al een tijdje niet helemaal tof… Thuisgekomen neem ik een Rennie en ga ik aan de venkelthee. Het mag niet baten… Het lijkt erop dat ik een voedselvergiftiging heb opgelopen. Overgeven, koorts. Het wordt geen beste nacht!