Het lijkt deze dagen wel herfst, hoewel dat echt maar schijn is… De dagen lengen en overal kun je kleine en grote signalen opvangen die ons vertellen dat de lente in aantocht is. Hondsdraf en speenkruid, narcis en tulp, paaseitjes op de schappen in de winkels. Maar toch, het weer gedraagt zich herfstig. Nou ja: maartse buien (en straks roert maart zijn staart) en april doet wat-ie wil! Het voorjaar is vaak guur en de echt warme dagen treffen we meestal pas in mei.

Gistermiddag kwam de jongere dame aan. Zij woont op ruim vijf uur rijden van ons en ze mag van Mutti Merkel (lief bedoeld) voor 72 uur het land uit (en Nederland in) om haar naaste familie te bezoeken. Wat fijn! Ondanks de dreigende luchten, maakten we samen meteen een heerlijk rondje door de duinen bij Bergen. Eén bui trof ons, verder hielden we het droog…

Vanmorgen, na een ontbijt met croissantjes, toastjes en een paar mokken thee, rijden we naar Egmond Binnen en laten we de auto achter op de vandaag rustige parkeerplaats bij de Westert. De jongere dame beschikt niet over een duinkaart, dus kunnen we niet meteen de duinen in maar moeten we een stukje asfalt lopen om bij de betaalzuil te komen die langs het fietspad staat. Gelukkig kunnen we daar met een onverhard pad het duin in…

We lopen langs de oude duinakkertjes, steken het fietspad over en over bospaden lopen we richting de Krim. Daar maakt het pad een flinke slinger en lopen we met de wind op kop naar een volgende bosje. We bereiken de Middenweg en die volgen we naar de strandopgang. Af en toe worden we gezandstraald, maar het wordt pas echt erg als we de zeereep over moeten! Met 80-100 km/u stuift het zand op! Je moet je er echt tegen beschermen want het doet zeer als het over je huid schuurt. De dikke sjaal en de capuchon komen goed van pas.

De zee ziet er woest uit, grote golven komen aanrollen. Het wordt echter eb en de eerste zandplaat lijkt droog te gaan vallen… De capuchon kan hier af, de wind heeft geen vat op het natte zand. Wel blaast de wind het schuim in mooie patronen het strand op…

Als we even later het strand weer verlaten, zijn onze kapsels verwaaid en breekt de zon door…

… en dat is de voorbode van een over zee aanstormende bui! Gelukkig waait het hard dus de bui is met vijf, zes minuten ook weer voorbij. Er valt in korte tijd behoorlijk wat nat en ook hagelt het even. We vinden wat beschutting in een onder de wind krommend berkenbosje.

Het wordt weer droog en de zon komt er weer af en toe door. We volgen de Vlewosche Weg richting Egmond. We hebben de wind in de rug, lekker! Bij het grote duinmeer gaan we rechtsaf, de Hogeweg op.

We bereiken verder zonder regen de auto en rijden terug naar Alkmaar. Heerlijk gewandeld, heerlijk uitgewaaid.