Gisteravond zond de NPO alweer een derde (!) aflevering uit van het programma Het coronavirus – Feiten en fabels. De eerste keer heb ik gekeken, de tweede keer heb ik het programma gemist (echt, geen idee dat het is uitgezonden) en gisteren heb ik getwijfeld: “Zal ik kijken?” De nieuwsgierigheid won het van de coronanieuwssaturatie. Saturatie is trouwens i.v.m. corona een beladen woord, want bij patiënten met corona kan de zuurstofsaturatie in het bloed drastisch afnemen – en dan zijn de poppen aan het dansen.
Ik heb wat het coronavirus zelf betreft, in feite weinig nieuws gehoord… Ik had vooral gehoopt dat er iets zou worden gezegd m.b.t. de reismogelijkheden in juli en augustus: kunnen wij naar Schotland of moeten we de geboekte accommodaties afzeggen. Maar dat gebeurde niet. Dan vandaag maar zelf gebeld… Zowel Chrissie in Tolsta Chaolais (op Lewis) als Elizabeth in Locheynort (op South Uist) zijn blij dat ik bel: ze hebben al hun bookings t/m juni gecanceld. Maar voor juli en augustus houden ze hoop. Wij ook! (Wat is het trouwens heerlijk om die Britse telefoontoon te horen – prrt prrt – en om te luisteren naar het Schotse dialect van beide dames…)

Tolsta Chaolais holiday cottage

Otter Point Chalet
Laten we hopen dat we straks naar Keltische oorden kunnen vertrekken, dat we de ultieme rust van de Outer Hebrides weer mogen opzoeken… Maar als het niet zo is, dan is het ook goed… Zen…
Het is jammer, ook onze ruilvakantie is gepland en de overtocht geboekt. Maar zolang de boot niet vaart is het niet aan de orde. Ik stel me in op een zomer thuis. Ook goed.