Naast het toetsenbord staat een glas Motorolie… wat een formidabel bier is dat toch, gebrouwen in Alkmaar door de jongens van de Moersleutel. (Laat die maar met brouwketels in de weer gaan en aan bieren sleutelen – komt goed!) Uit de luidspreker schalt Deep Purple, een oude liefde; eens luisteren hoe die tegenwoordig klinken en/of wat ik er heden ten dage van vind. Ik staar uit het raam, de wereld ligt er vrij matkleurig bij want de lucht is grijs en de avond vallende…

Hoe anders was dat vanmiddag. Na een glorieuze start van de dag trok er een wolkenveld over maar vervolgens werd er weer kwistig met zonlicht gestrooid. Dus reden wij naar het inmiddels bij de lezers van deze weblog overbekende Vlasgat voor een rondje Geestmerambacht annex Kleimeer. Deze keer dus eens niet aan het einde van de middag / begin van de avond maar midden in de middag. Druk was het er niet maar er was toch meer volk op de been dan rond etenstijd. Ontzet waren we over de nonchalance van heel wat wandelaars en (we hadden niet anders verwacht) hardlopers. Afstand nemen, de anderhalve meter respecteren!? Ho maar… Wij vonden het echt schrikbarend.

Na de wandeling deden we nog gauw enkele boodschappen in het winkelcentrum. Het was er druk. En ook in de supermarkt zagen we doorlopend mensen die gedachteloos de anderhalve meter negeerden…

Moet ik me dít voorstellen bij de zgn. intelligente lockdown van een trots democratisch volk…!? Ik heb daar andere gedachten bij, en ik ga de woorden van Ilja Leonard Pfeijffer gebruiken (van wie ik in het geheel geen fan ben), gebezigd in een recente column in HP De Tijd, om die gedachten te spuien:

• “de typisch Nederlandse houding van relativering en arrogantie waarmee het virus tegemoet wordt getreden”;
• “Nederlanders kunnen zichzelf dan wel nuchter vinden en mogen er dan wel van overtuigd zijn dat zij in het beste en best georganiseerde land ter wereld wonen, het virus stopt niet bij de landsgrenzen”;
• “als er wonderen nodig zijn (…), moet het eerste wonder zijn dat Nederland voor één keer, voor het te laat is, in staat is verder in de spiegel te kijken dan de egoïstische zelfingenomenheid”.

Even diep ademen…

Donderdag 2 april 2020

… en terug naar de natuur. Er staat een pittig windje en dat maakt het fris. Vanaf de parkeerplaats lopen we een stukje het fietspad op. Boven de Kleimeer hangt een valk te bidden. Wat een mooi gezicht!

Omdat de wind vandaag uit een heel andere richting waait dan de afgelopen twee weken, maken we ons rondje in omgekeerde richting. We beginnen dus met het paadje langs de Kleimeer. Het is er opvallend druk en het zijn opvallend veel heren alleen die er ‘onopvallend’ staan te staan. Het is me al eerder opgevallen dat dit paadje een homo-ontmoetingsplaats is. Ik heb helemaal niets tegen homo’s maar dit gedrag vind ik ongemakkelijk… net zoals ik het ongemakkelijk vind om over de Achterdam te lopen.

Aan het begin van het pad staat deze imposante wilg. We noemen hem de ‘boom van Naomi’. Toen we een keer een wandeling maakten met Naomi, moest en zou ze in deze boom klimmen… zodoende.

Ik kan het niet genoeg herhalen, elke keer als we hier wandelen genieten we zó van dit mooie natuurgebiedje. Dit unieke landschap, vlakbij de stad en te midden van het verstedelijkt HAL-gebied, mág niet kapot gemaakt worden door geschifte ondernemers als die van Sportschool De Geus, die aan de rand ervan een sport-pretpark willen creëren!

Als we bij de uitkijkheuvel komen, steken we door naar de Zomerdel en we wandelen langs het water tot aan de Bisdam, bij die ándere uitkijkheuvel waar De Geus zijn Beach Park wil realiseren. God verhoede het, en bij gebrek aan God hoop ik dat de politiek het verhoedt. Echter in de Langedijker politieke elite die momenteel de dienst uitmaakt, heb ik niet veel fiducie. Maar misschien laat de corona-crisis deze ondernemer wel afzien van zijn krankzinnige plannen?

Elk bloemetje van het klein hoefblad is een zonnetje op zich… De échte zon laat het intussen afweten, ze gaat steeds meer schuil achter een volgend wolkenveld…

Lamslik

Sleedoorn