De laatste dag van 02019 is verstreken… Een nieuw jaar is begonnen.

Na een korte nacht waarin de stilton, de port en de monchoutaart opspelen en rennies verlichting bieden, trek ik de gordijnen open en staar ik in een grijze wereld. Zoals mijn nichtje vanmorgen op Facebook schrijft: ik kijk naar een wereld “in het thema vijftig tinten grijs maar dan zonder de zweepjes”. Ik heb het boek Fifty shades of grey overigens nooit gelezen (en de film niet gezien), maar het heeft zoveel stof doen opwaaien dat ik er wel van heb gehoord natuurlijk en enigszins vermoed waar het over gaat.

Het is stil buiten… Dat is echt een paar dagen anders geweest. De terreur van vuurwerk afstekende buurjongetjes dreunt nog na in mijn wattige hoofd. Nou wonen wij op de grens tussen twee buurten, dus er zijn best veel buurjongetjes. We wonen ook nog eens aan een parkje waar geen patrouillewagen komt en waar een bankje staat naast een aftandse prullenbak. Vuurwerkafsteekgebied (48 punten bij Scrabble) bij uitstek, ook voor jongetjes uit verder weg gelegen buurten, kan ik me zo voorstellen.

En dat hebben we geweten!! Al sinds begin oktober zitten we met enige regelmaat ’s nachts rechtop in ons bed wanneer een stelletje malloten het nodig vindt om een vuurwerkbom tot ontploffing te brengen. De oude prullenbak is de afgelopen maanden diverse keren vervangen door een andere oude prullenbak. Bij de gemeente hebben ze een afdeling Oude prullenbakken met een aanzienlijke voorraad oude prullenbakken, geloof ik.

In de aanloop naar Oud&Nieuw werd het er niet beter op. We leefden als het ware in oorlogsgebied. Zelfs om half drie vannacht, toen – tot mijn grote opluchting – de rennies hun werk begonnen te doen, werd er nog doorlopend geknald…

Ik doe de gordijnen open en kijk in een grijze wereld. Zoals mijn nichtje schrijft op Facebook: ik kijk naar een wereld “in het thema vijftig tinten grijs maar dan zonder de zweepjes”. Het is er stil. Ik zie geen mens en ik hoor geen geknal. Het is windstil. Zo’n ochtend vind ik op de een of andere manier magisch. Mist dempt de geluiden. Als er dan geen geluiden zijn, dan ligt de stilte, net als de mist, als een deken over de stad en het land. Stilte is een kostbaar goed.

Ik ga naar beneden en zet de kachel en de waterketel aan. Ik besmeer een boterham met Becel en bestrooi hem met Fairtrade hagelslag. Ik zet thee. Sterke thee. Yorkshire tea. Ik installeer me in mijn makkelijke stoel. Ik sla mijn boek open.

My name is Livia and I come from Bucharest. 

We have a saying in my country: Totul trebuie să aibă un început. Which means: Everything must have a beginning. So I will begin my story like this.

Dit jaar, 02020, heeft ook een begin. Ruim negen uren zijn er al verstreken, nog een kleine 8775 uren te gaan (het is immers een schrikkeljaar, anders hadden we nog maar 8751 uren te gaan).

Wat gaan al die uren, dagen, weken, maanden ons brengen? Mij brengen? Geen idee, ik laat het min of meer open. Dit is ook wat er tegenwoordig wordt geadviseerd: doe niet aan goede voornemens! (Dat is het enige goede voornemen dat dan wél geoorloofd is, meen ik te hebben begrepen.)

Op het eerste blaadje van mijn nieuwe scheurkalender (de Levenskunst Kalender, ja zeker) staat een soortgelijke boodschap. Met het vieren van Oud&Nieuw bakenen we voor onszelf af wat voorbij is, zodat er ruimte ontstaat voor iets nieuws. Vandaar het afsteken van vuurwerk bij Oud&Nieuw: je verbrandt het verleden achter je, om weer een frisse start te kunnen maken. Het is daarbij niet nodig om vast te leggen hoe het nieuwe jaar eruit gaat zien. 

Nu begrijp ik al dat geknal opeens… het verleden is grondig in de fik gestoken! Er is de afgelopen dagen en weken heel wat afgebakend, en mensen! er ligt nu een zee aan ruimte voor ons die zich weer zal vullen met alles wat ons overkomt en wat we ons laten overkomen… wat we ons zelf aandoen en wat we ons laten aandoen… Laten we hopen dat de Brexit tóch niet doorgaat, dat het kabinet Rutte valt en dat we een links-groen kabinet krijgen dat gééft om de publieke sector, dat ik een goed vegetarisch kookboek win met de bankgiroloterij, dat we gezond blijven, dat er een vuurwerkverbod (35 punten bij Scrabble) komt, dat…

Maar nu is het vooral stil. En grijs. De kleuren mag ik zelf invullen. U ook.

Ik wens u allen een Gelukkig Nieuwjaar!