Zaterdag. We nemen de bus naar de stad en dwalen eerst tussen de schappen van enkele buitensportzaken voor we koers zetten naar het Stedelijk Museum Alkmaar.

Daar loopt morgen de tentoonstelling af met een overzicht van het werk van Piet van Wijngaerdt, die hier wordt gepresenteerd als een grondlegger van de Bergense School. En de Bergense School, daar houden wij van.

Van Wijngaerdt is opgeleid volgens de principes van de Haagse School, die wij zeer zeker ook kunnen appreciëren. In eerste instantie is hij wars van modernisering, zelfs nadat hij in het mondaine Parijs is geweest. Toch komt hij na een tijdje onder invloed van de luministen en gaat hij meer spelen met het licht… Uit die periode hangen er enkele prachtige doeken, waaruit m.i. blijkt dat hij het vak uitstekend verstaat!

In 1913 (geloof ik) gooit hij het roer drastisch om en gaat hij heel anders werken. De detaillering verdwijnt uit zijn werk en hij gaat met grotere kleurvlakken werken zonder overigens ooit abstract te gaan schilderen.

Later verschijnen er ook mensen als onderwerp van zijn schilderijen.

Waar ik bij vele kunstenaars van de Bergense School enorm van kan genieten, dat is het kleurgebruik: een over het algemeen warm, donker palet… Soms spreekt een schilderij me qua compositie of onderwerp helemaal niet aan maar kan ik wegzwijmelen bij de schitterende kleuren die de schilder gebruikt…

We drinken een kopje thee met iets lekkers (van Fermento = zeer te waarderen dat het museum het gebak daar inslaat) erbij en kijken rond in de oh zo leuke museumshop. Vervolgens steken we het Canadaplein over naar die andere cultuurtempel der fraaie Kaasstad…

Daar gaan we luisteren naar de stadsorganist Pieter van Dijk en het Sweelinck Barokorkest die samen een gratis concert verzorgen met werk van Bach. We arriveren laat; we nemen noodgedwongen plaats op de achterste rij en dat is jammer want de Grote Kerk is in feite te groot voor zo’n klein orkest. Zeker als de klavecimbel alleen speelt, lijkt het alsof de klanken van ver komen aandrijven… Desalniettemin vind ik het een mooi concert – Bach is altijd wel te pruimen, zullen we maar zeggen.

Na afloop lopen we op ons gemakje naar het Waagplein en gaan een hapje Grieks eten. De meeste kooplustigen zijn inmiddels naar huis vertrokken, en het zonlicht klatert over de stad. Alkmaar is mooi. Geen verkeerde plek om te wonen…

Lichaam en geest gevoed hebbende, laten we ons door Connexxion naar huis voeren…

P.S. De foto’s van de schilderijen zijn niet zo scherp, je mocht alleen zonder flits werken (zoals in de meeste musea) en er was best weinig licht…