Deze dagen lees je wat af over goede voornemens voor het nieuwe jaar. Ik schreef er zelf ook al over en kan dus blij vaststellen dat ik mee-surf in de vaart der volkeren: ik schrijf over voornemens dus ik doe ertoe! Yeah!
Ik ben op de een of andere manier in de loop der jaren verslingerd geraakt aan scheurkalenders. In 2019 hang ik er drie op. Een op school zodat ik mijn tijd ook nuttig kan doorbrengen als ik op daar op de WC zit: de Bildung scheurkalender.
Nummer twee hang ik in mijn werkkamer thuis: de Filosofie scheurkalender. Gewoon omdat ik filosofie interessant vindt. Het zet een mens aan het denken… en dat doe ik veel liever dan sporten (je zult mij dus nooit kunnen betrappen op een Sport scheurkalender…).
Nummer drie hangt straks in mijn werkkamer op school. Het is een soort grapje dat ik met mezelf uithaal: de Structuurjunkie scheurkalender. En daar heb ik nu al spijt van. Want wat staat er op 1 januari geschreven: “We doen niet aan goede voornemens, maar wel aan doelen stellen!”
Hop, daar sta je dan met je goede voornemens!
Mijn goed voornemen is gewoon: “ik doe niet aan goede voornemens”. Er kruipt tijd in, volhouden lukt haast nooit, hoop en al worden ze door enkelen gelezen en mogelijk hebben er een paar leedvermaak.
Ik had nooit een scheurkalender, maar die Structuurjunkie lijkt me een grapjas. Alhoewel structuur in een gepensioneerd leven … toch maar niet.