Zondagochtend – en we worden wakker in ons Schotse bed. Buiten kijken we een grijze, natte wereld in. Jongens, wat regent het! Iets voor half elf stappen we in de auto en rijden naar Coldstream, waar we afgesproken hebben met vrienden C&F die hier wonen. C staat ons in de regen op te wachten bij de ingang van het parkeerterrein van The Hirsel Cottage Tea Room. We begroeten mekaar allerhartelijkst en wisselen in de regen tassen met kerst- en jaardagscadeautjes uit… Die worden gauw in de auto’s gezet en we haasten ons naar binnen waar we ons aan een tafel installeren en koffie/ thee met wat lekkers erbij bestellen. Nieuwtjes en herinneringen worden uitgewisseld. Door de regen lopen we naar het winkeltje waar ze allerlei local food verkopen. Ik val als een blok voor een paar zakken wel heel bijzondere chips…

C stelt voor naar de village summer fair in Cornhill te rijden en daar samen nog wat rond te kijken. We krijgen een VIP parkeerplekje binnen de hekken. De regen valt het ene moment zachtjes, dan weer met bakken uit de lucht. De stalletjes staan opgesteld rond het schoolplein van de voormalige primary school die nu onderdak biedt aan kleine zaakjes, o.a. een juweelmaker, een winkeltje waar allerlei huisvlijt te koop is, een sportschooltje enz. We lopen langs de stalletjes en vluchten dan het gebouw in. Even later wordt er omgeroepen dat het koor (speciaal voor de gelegenheid met een bus hierheen gereisd) gaat zingen: in de plensregen brengen zij hun liederen ten gehore, terwijl het publiek luistert vanonder een woud van paraplu’s…

We nemen afscheid en rijden terug naar Morebattle. Rond vier uur wordt het droog – zoals voorspeld is! Vrouwlief en ik hebben elk een wandeling in gedachten, het wordt die van vrouwlief want de mijne gaat wel heel veel over asfalt. We lopen ons straatje uit (Teapot Street) en allereerst verkennen we Morebattle een beetje. Met name bij de pittoreske kerk blijven we een tijdje hangen.

Maar dan is het toch echt tijd om het dorp uit te lopen. We volgen de pijltjes van de St. Cuthbert’s Way, een lange afstandswandelroute van 62 mijl (ong. 100 km) die begint bij de machtige abdij van Melrose en eindigt op Lindisfarne, the Holy Island. Bij het eerste kruispunt buiten het dorp gaan we rechtsaf. Het geasfalteerde laantje klimt stevig en al gauw hebben we een mooie terugblik op ons dorp.

Op een gegeven moment zien we een zijweg met een wegwijzer naar Corbet Tower. Het ziet er wel privé uit maar we weten ook dat je in Schotland het right to raom hebt: je mag overal wandelen behalve als de landeigenaar het expliciet verbiedt en natuurlijk moet je je respectvol gedragen: langs de rand van een veld lopen, hekken netjes sluiten, geen gewassen beschadigen en dieren niet onrustig maken. In het hoge gras achter een hek zit een haas, hij laat zich rustig bekijken tot hij ons in de smiezen krijgt – en weg is-ie.

Even verderop komen we bij prachtige tuinen. Er staat een oude toren en een leuk Victoriaans kasteel: Corbet Tower en Corbet House. We lopen langs het huis en over de oprijlaan naar de weg. Niemand die ons een strobreed in de weg legt, terwijl we ons toch echt wel op privé terrein bevinden…

Langs de portierswoning lopen we het kasteeldomein af. We twijfelen: linksaf en op huis aan, of rechtsaf, het riviertje over en kijken of we het track vinden dat in de flank van de heuvel terugloopt. Eerst kiezen we ‘recht naar huis’ maar bij het eerstvolgende kruispunt aarzelen we toch weer.

En… we maken rechtsomkeer. Een paar honderd meter verderop is een ford: een doorwaadbare plaats. Hier zijn onze schoenen niet echt op berekend.

Volgens mij moet er ook ergens een footbridge zijn waarmee we het riviertje kunnen oversteken. En inderdaad, 100 meter verder kunnen we met droge voeten de overkant van de rivier bereiken over een luxe houten brug. We lopen het weiland in. De St. Cuthbert’s Way gaat hier omhoog, de Cheviot Hills in. Wij nemen het track dat in de flank van de heuvel loopt en eerst wat stijgt om daarna af te dalen naar de vallei.

Ik schrik: een tiental meters voor mij buitelen een stuk of wat patrijzen het hoge gras uit en zetten het op een loopvliegen. Meteen daarna volgen tientallen vogels en voor we het weten zien we honderden patrijzen opvliegen, weglopen, rond rennen. Even verderop wordt ons duidelijk wat er hier aan de hand is: een man is de dieren aan het voeren, hier worden patrijzen klaargestoomd voor de jacht en/of de feestdagen…

Het track eindigt op de weg van Town Yetholm naar Morebattle. Een half uur later lopen we langs de pub het dorp weer in en bereiken we onze cottage. In een mum van tijd zitten we op de bank met een mok hete thee…