Een van onze favoriete musea is Museum Singer in het Gooise Laren. Zij etaleren in steeds weer wisselende en fraaie tentoonstellingen werk van kunstenaars die leefden en werkten in de tweede helft van de 19^de eeuw en de eerste helft van de 20^ste eeuw. Daarnaast besteden ze ook aandacht aan wat er aan artistiek leven gebeurt in het dorp en aan eigentijdse kunstenaars, meestal in kleine bijtentoonstellingen. Zo is er nu werk te zien van Gé-Karel van der Sterren: Laren aan zee. Recentelijk werd het museum verbouwd en uitgebreid omdat het een omvangrijke schenking heeft ontvangen van kunstverzamelaar Els Blokker-Verwer. De gift omvat de gehele privécollectie kunstwerken van Els en Jaap Blokker: de Collectie Nardinc.

Vandaag wil ik iets vertellen en laten zien over de tuin van het museum. Die is – ook nog niet zo lang geleden – opnieuw ontworpen door Piet Oudolf. De oorspronkelijke tuin werd aangelegd naar een ontwerp van tuinarchitect L.A. Springer, in opdracht van Anna en William Singer, de oorspronkelijke, uit Pittsburgh afkomstige bewoners van Villa De Wilde Zwanen, waarmee het museum is verbonden – letterlijk en figuurlijk. In de loop van de tijd was het parkontwerp van Springer verloren gegaan en toen Singer Laren in 2017 een nieuwe concertzaal kreeg, werd besloten om de tuin opnieuw te laten ontwerpen.

De keuze viel op Piet Oudolf, een Nederlander die met name in Groot-Brittannië en de Verenigde Staten naam en faam heeft. Misschien heb je zijn naam wel horen vallen in verband met Nine Eleven: het ontwerp van de Gardens of Remembrance in New York is van zijn hand. Oudolf ontwierp dus de tuin, die niet gewoon een tuin is, maar een beeldentuin. De gekozen beplanting, die voor een groot deel uit allerlei grassen bestaat (Oudolfs handelsmerk, noem ik het maar) houdt daar rekening mee.

Verwacht geen traditionele tuin met keurig gemillimeterde gazons en kleurige borders… De tuin is verdeeld in een twaalftal vakken die op het eerste gezicht niet zo veel variatie vertonen en misschien zelfs wel wat saai overkomen, en waartussen paden lopen. Écht saai is het niet want er staan meer dan 100 soorten bloemen en grassen. Wat ik zo bijzonder vind, is dat er in elk seizoen wat te beleven valt, want veel planten die uiteindelijk verdorren, geven in de late herfst en in de winter een ingetogen concert van bruinen en grijzen… Oudolf ontwierp trouwens ook de daktuin, en ik moet bekennen dat ik daar nog nooit een kijkje ben gaan nemen. Iets voor een volgende bezoek!

Zoals hierboven geschreven: ook in de herfst is de tuin een lust voor het oog…

De Tuinkamer is de naam van de brasserie (ja, in Laren moet dat zo genoemd worden, vind ik) van Singer Laren. Op het heerlijke terras word je vlot bediend en kun je genieten van een heerlijk gebakje bij de koffie of een Goois biertje bij de lunch – met zicht op de beeldentuin.