De wekker gaat op de normale tijd, net als op een werkdag. Het gevoel is echter anders: een uur later rijden we ons straatje uit. Het is nog donker maar de ochtend gloort. Alles verloopt volgens plan.

Tweeënhalf uur later verlaten we de snelweg. We parkeren op het plein bij de oude kerk en lopen naar de Maas. Daar drinken we koffie. Van de Maas is slechts een glimp op te vangen. Eijsden is gehuld in dichte mist. Alles gaat nog steeds volgens plan, zelfs het inslaan van speculaas en een stekebezentaartje bij bakkerij De Lekkerbek.

Ik wil tanken in België, want daar is de benzine veel goedkoper. In plaats van de A2 weer op te rijden, volgen we de N627 naar Battice, waar we de auto volgooien met E10: het scheelt ruim 20 cent per liter! Onderweg breekt de zon door en vangen we een glimp op van het mooie, golvende landschap. Uitlopers van de Voerstreek.

Vervolgens rijden we de E42 op richting Prüm en Saarbrücken. We doorkruisen de Ardennen. We gaan de Duitse grens over. Geheel volgens plan.

Ik vraag vrouwlief vanaf hoe laat we in onze vakantiewoning in Gräfendrohn welkom zijn. Zij neemt de thuis geprinte e-mail erbij. Ik voel haar schrikken en zie haar vanuit een ooghoek verschieten… “Er staat 21 oktober in de mail… En wat zijn we vandaag? 20 oktober!?” Ze belt. Oei, nee, vandaag kunnen we nog niet terecht… Uit de verste diepten van ons geheugen borrelt het op: inderdaad, we hebben deze keer van zondag tot zondag geboekt! Het gaat niet meer volgens plan!

De eerstvolgende afrit is de afrit bij Gransdorf, een aardig dorpje, mooi in een dal genesteld. We zien een bordje naar Gasthof Zum Holzwurm. Ze hebben nog één kamer. 41€ p.p. voor half pension. In onze kamer staat een koelkast, dat komt geweldig uit want we hebben een koeltas vol eten mee uit de koelkast thuis! We bedenken een nieuw plan…

Eerst maken we een rondje door Gransdorf. Wat opvalt zijn de vele appelboomgaarden en op meerdere plaatsen zijn er mensen aan het rapen.

Dan rijden we naar Dudeldorf! Dudeldorf is een klein dorp met twee stadspoorten en een kasteel! Het ligt in the middle of nowhere. We lopen er rond met de gedachte dat we hier wellicht never nooit een stap hadden gezet als we niet een dag te vroeg van huis waren gegaan… Dudeldorf is de moeite van de omweg waard.

In het Schloss is een kleine tentoonstelling met schilderijen van het dorp. Een aantal van deze werken zijn gebruikt voor een folder over Dudeldorf. We gebruiken wat op het terras van Das Alte Brauhaus, een sfeervol hotel-restaurant in een voormalige brouwerij…

Om 17.30 uur zijn we terug in Zum Holzwurm. Op het terras zit een buitengewoon luidruchtig (reeds dronken!?) Kempens gezelschap. Dat belooft voor straks…