Na bijna negen uur slapen sta ik verkwikt op. Het ontbijt smaakt uitstekend en ik stop stiekem twee broodjes met kaas in mijn rugzak ter compensatie van het gemiste maar wel betaalde diner van gisteravond. Het is koud, de thermometer geeft 9°C aan maar de zon schenkt ons al haar weldadige warmte. We parkeren bij het zwembad in Haussen en beginnen aan onze wandeling.

In Haussen blijken, zo klein als het is, meerdere enorme kloosters van de Franciscaner Orde te staan… Al na een kwartier passeren we het eerste complex.

We lopen het dorp uit, de route gaat recht tegen de heuvel op en ik voel de eerste zweetdruppels aan mijn nekharen bungelen. Eenmaal boven lopen we een tijd over een prachtige bosweg met fraai uitzicht over het dal van de Wied.

Na een kilometer voert onze route verder omhoog, eerst over een zigzagpaadje en daarna over boswegen, tot we boven komen waar het landschap open is en waar in 1964 een boer hoopvol een skipiste opende; er staat nu nog een aardig paviljoen met terras. Het mineraalwater wordt er duur betaald maar het uitzicht is groots…

Het Höhenpfad loopt hier over heel brede forest roads, wij kijken op de kaart en vinden een alternatief, door een valleitje omlaag. Overal zijn woelsporen van wilde zwijnen en het riviertje is op sommige plekken een en al modderbad! Helaas, overdag laten everzwijnen zich zelden zien… zo ook vandaag.

Over brede paden die door een beukenbos omhoog slingeren, klimmen we naar Langscheid en Solscheid, twee gehuchten waar de zondagsrust als een deken over het land ligt. Intussen heeft de temperatuur al zomerse waarden bereikt, de 20°C voorbij! Bij de Solscheider Kapelle houden we een korte rust en eet ik de gejatte (zo voelt het… mijn geweten speelt op en moet gesust worden) broodjes op.

Van hierboven voert een schitterende veld- en bosweg ons terug naar das Wiedtal.

De route omzeilt succesvol het dorp Niederbreitbach en zigzagt vervolgens weer omhoog, de Clausberg op – en verder. Aan de overkant van het dal van de Fockenbach zien we de burchtruïne Neuerburg liggen. Even krijgen we das Pfalz Gefühl!

De thermometer geeft 25°C aan maar vanaf hier is het nog uitsluitend afdalen. We hebben ons nogal veel voorgesteld van Kloster Marienhaus maar dat valt vies tegen. Steil dalen we opnieuw af naar de Wied. Langs het pad staan de staties van een kruisweg. We komen langs de Kreuzkapelle, steken de Wied over met een moderne brug voor voetgangers en fietsers, en lopen naar de auto. Wat een mooie wandeling hebben we vandaag gemaakt!