Nassau

Nassau!? Heeft dat iets te maken met het Nederlands koningshuis? Ja. En daar trekken wij ons niets van aan, wij, zijnde de jarige oudere man en zijn eega de oudere dame, spreken er gewoon af met de jongere dame die ook jarig is. Het wordt een blij weerzien, daar bij dat roodgeverfde station van Nassau!

De lucht is blauw, de vogeltjes fluiten, het bos lijkt er al herfstig bij te liggen. De heer en zijn dames bewonderen het prachtige raadhuis, schaffen in de lokale kantoorboekhandel de wandelkaart van deze omgeving aan (€ 6,90 voor een hele dag wandelplezier!), slaan bij de bakker wat proviand in en lopen het stadje uit.

De wandeling gaat over prachtige bospaden en begint met een lange, best steile klim, het zweet klotst weldra onder des herens oksels! Onder de koepel van het bronsgroen der boomkruinen stijgt het achtbaar gezelschap voort en verder tot het landschap zich opent en onder hen het dal van de Lahn zich in al zijn glorie ontvouwt. Het helblauwe uitspansel wolkt langzaam maar zeker dicht…

Onze edele vrienden zetten, na het nuttigen van de meegebrachte broodjes, de tocht verder over slingerende bospaadjes en statige boswegen. Het valt hen op dat het herfstige karakter dat het bos uitstraalt aan de buitenkant, niet zo ervaren wordt als men zicht voortbeweegt onder het lover… Droog evenwel knisperen talloze blaadjes onder het stevige schoeisel wat erop wijst dat de herfst toch in aantocht is. Het ontbreken van paddestoelen is een ander opvallend verschijnsel waaruit de oudere heer opmaakt dat de herfst nog niet in al zijn tomeloze vurigheid is losgebarsten. Tot… dit exemplaar het bos oplicht!

De uitzondering die de regel bevestigt, nietwaar! De route loopt mooi boven de vallei en het rustig kuierend en keuvelend gezelschap geniet bij tijd en wijle van de mooie vergezichten.

Ons drietal daalt nu af naar de plaats van vertrek. In Hotel Lahnromantik wordt een eenvoudig doch heerlijk maal genuttigd, waarna de jongere dame omstreeks half acht de trein neemt naar Giessen en het oudere echtpaar zich door hun tomtom laten leiden en geschokt door de outskirts van Koblenz rijden… De romantiek van de Rijnvallei is hier ver te zoeken! Over diepduistere kronkelwegen bereiken zij hun hotel, Wiedfriede, weer. Het hoofdkussen lonkt met kracht.

Dit bericht werd geplaatst in Wandelen. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s