Het is nu half zeven (18.30 uur) en ik voel het zweet van mijn lijf gutsen. Geleverde inspanning: een paar tassen naar de auto gedragen… De thermometer geeft 37°C aan.

Na het ontbijt hebben we nog even de illusie dat we wel een wandelingetje langs de rivier kunnen maken. We lopen ons straatje uit en volgen een smal paadje dat doodloopt op het water, vast een stek waar vissers wel eens een hengeltje uitwerpen.

We keren terug op onze schreden en nemen een ander pad, omhoog. Monsieur Assie heeft gezegd dat we moeten uitkijken naar een smal paadje. Net voor we een asfaltweg bereiken, ontdek ik het. Echter, we zijn inmiddels zó bezweet dat we besluiten om niet verder te gaan. We maken het rondje (1 km) af, en dalen over een oud, stenig pad af naar de brug. Het uitzicht over het dorp is mooi, helaas hebben we zo vroeg op de dag tegenlicht.

De rest van de dag ruimen we wat op, pakken alvast wat in, maken schoon, schrijven een paar kaartjes. Morgen verhuizen we. Ons volgende verblijf ligt nog wat zuidelijker, in Osse-en-Aspe. Dat ligt in de Pyreneeën. Het is daar óók warm… Ach, wat maakt het uit! We zitten hier in een prachtige omgeving in een mooi huis en dat is daar ook het geval…

Wie we gaan missen, is de poes. Als we thuis zijn, komt ze altijd op ons balkonnetje liggen. Eerst miauwt ze, strelen mogen we haar niet maar als we onze hand laten zakken, heeft ze een kopje. Als we haar iets te eten geven, dan likt ze er wat aan; meer niet. Eten lijkt haar moeilijk af te gaan – of is ze zeer kieskeurig? Monsieur Assie vertelde me zonet dat ze 18 jaar oud is. Ze eet inderdaad weinig én met moeite, maar ze is naar omstandigheden best in goeden doen! De dierenarts heeft haar onlangs nog gecheckt.

Morgen verkassen we dus. Wordt vervolgd…