Vandaag maken we kilometers… We keren terug naar de Gorges de la Dourbie en willen de Gorges de la Jonte doen. En de Causses verder verkennen…

Onze eerste stop betreft een technisch hoogstandje: het snelwegviaduct van Millau. Over het viaduct loopt de A75, dit stukje snelweg is payante! Qua constructiehoogte is dit de hoogste brug ter wereld: 343 m boven de Tarn! Ze is 2460 meter lang… En ze is mooi en elegant.

Voorbij Millau rijden we de Gorges de la Dourbie in, het deel dat we nog niet hebben gezien. Al gauw moet de auto aan de kant, niet alleen om foto’s te maken maar ook om gieren te spotten. Die leven op de Causses. In de 70’er jaren van de vorige eeuw zijn ze opnieuw geïntroduceerd nadat ze in de 50’er jaren uitgestorven waren. Op de Causses moeten de boeren hun dode dieren niet afvoeren volgens de wettelijke regelingen maar mogen ze de kadavers ‘dumpen’ op bepaalde plekken waar de gieren ze dan kunnen ‘verbruiken’, zeg maar… Het gaat dan vnl. om brebis, de schapen die de kaasindustrie van de Roquefort bevoorraden.

Vanaf La Rogue St.-Marguerite (foto hieronder) nemen we een heel smal weggetje omhoog, de Causse Noir op… en over, met een afdaling naar Le Rozier.

We rijden de Gorges de la Jonte in en belanden bij la Maison des Vautours, het Huis der Gieren. Het is een betonnen bunker met een overload aan informatie die op een manier wordt gepresenteerd die niet meer van deze tijd is… Wél interessant zijn de beelden van gieren(nesten) die via een videoverbinding te zien zijn, en het terras met de telescopen. We zien dat er nogal wat gieren op de rotsen zitten… en daar heb je echt een verrekijker voor nodig.

De rit gaat verder, naar Meyrueis, een klein toeristisch stadje waar we even rondkijken en wat drinken op een terrasje boven de rivier.

Er is vandaag een bijzondere marché de laine et soie gaande. Je kunt er wol en zijde kopen in de prachtigste kleuren, en kleding die ermee gemaakt is. Er hangen mooie spullen tussen, de prijzen zijn, niet onlogisch want handwerk, navenant…

We rijden ‘even’ de Causse Méjan op: een rondje van nog geen 20 km maar wat we zien is prachtig. Een glooiend, vrijwel leeg landschap op zo’n 1000 meter altitude, met hier en daar een patchwork van kleine akkers en oude nederzettingen…

De dag vordert gestaag, en we zijn nu echt ver van Curvalle. Tijd om de neus van de auto te keren en aan de terugreis te beginnen… Hop, naar beneden, weer door Meyrueis en dan omhoog de Causse Noir op. We zoeken er een plekje met een mooi uitzicht en eten er op wat we nog bij ons hebben…

… water en droog brood: het avondmaal op onze 29ste trouwdag! Ons huwelijk doorstaat zoiets met gemak dus dat zit wel snor!

We hebben nog ruim 100 km voor de boeg, dus begeven we ons op weg… Langzaam daalt de zon neer over het landschap. Om 21.05 uur verdwijnt ze als een roodgloeiende bal achter de horizon. We rijden ergens op de D999, tussen La Cavalerie en St.-Rome-de-Cernon. We tanken nog in de buurt van St.-Affrique en om half elf stuur ik onze bolide het weggetje langs de Rance in, naar onze mooie vakantiewoning…

We zitten nog een tijdje op het balkon met een potje thee, na te genieten van de dag en te luisteren naar het geklater van het water in de rivier. De kerk steekt prachtig verlicht af tegen de donkere nachtlucht. Op de Place St.-Blaise zijn de petanquers – jong en oud – nog druk in de weer. We horen hun gelach en het ketsen van de ballen.

Bonne nuit!