Eenmaal aan boord en vertrokken, varen we de mist in… De boot schommelt zacht, je merkt dat het een kleiner schip is dan de Stenaline schepen die Hoek van Holland verbinden met Harwich.
In het Explorer’s Restaurant genieten we van een heerlijk internationaal buffet. Ik eet mijn buikje (te) rond en spoel de maaltijd weg met een Guinness. Daarna leggen we ons te bed om de vertering in alle rust te doorstaan en alzo ruimte te creëren voor het cooked breakfast dat ons morgen te wachten staat…
Na een nacht op een schommelende boot worden we al vroeg wakker. Niet dat we er al zijn, maar er wordt aangeraden om op tijd naar het restaurant te gaan voor het ontbijt om te vermijden dat je in een lange rij vastloopt. Die goede raad volgen we op en in alle rust genieten we van ons ontbijt.
Daarna tukken we nog een uurtje en dan wordt het stilaan tijd om aan dek te gaan: we varen de Tyne op.
We gaan zo van boord… on British soil! Northumberland, here we come!
Hée weer die Tyne………………..http://sjannesblog.com/2018/04/09/ode-aan-the-river-tyne/