Opnieuw een zomerse dag! Ik sta lekker vroeg op en na het ontbijt (rice crispies + toastjes met zoute boter en marmelade + een grote pot thee) haal ik een tuinstoel uit de schuur en installeer ik me in de tuin. De wasmachine is aan het werk en Els gaat aan de wandel. Ik duik in mijn boek voor de leesclub: Meteoor, een roman uit 1934 geschreven door Karel Capek, een Tsjech.

Na de lunch rijden we naar Waberthwaite: twee boerderijen en een kerkje aan de oever van de River Esk, net voor ze in zee uitmondt bij Ravenglass. Op het fraaie kerkhof staat het restant van een Vikingkruis zoals we dat ook gezien hebben bij Irton Church en in Gosforth.

Bij de kerk is een heuse ford: een doorwaadbare plek in de rivier. Wij wagen de oversteek niet, en dat waren we trouwens ook niet van plan. We willen een stukje lopen van het Cumbria Coast Path.

De River Esk slingert zich met trage bochten door het vlakke land. Met springvloed overstromen de weilanden hier geregeld, aan het begin van het pad staat een waarschuwingsbord – met een getijdentabel!

We wandelen stroomopwaarts met uitzicht op de bergen. Het massief van de Scafell is duidelijk herkenbaar ondanks het heiige licht… We komen uit op een plek waar de grote doorgaande weg langs de Cumbrian Coast de Esk kruist met een brug. We steken de rivier over en lopen 500 m langs de drukke A595. Dan keren we het asfalt de rug toe. We wandelen nu onder Muncaster Castle door, waar het Sausage Festival aan de gang is.

Na een tijdje loopt het pad weer langs de rivier, die we nu stroomafwaarts volgen. In het bos ligt een paars tapijt van boshyacinten… Door de bomen heen glinstert het water van de River Esk…

We moet op tijd in Ravenglass zijn, waar we hebben afgesproken met vrienden uit Beverwijk die er net een weekje Schotland op hebben zitten. Daarom nemen we de korte route (die je ook moet nemen bij hoge waterstanden) door de weilanden waar de gaspeldoorn uitbundig bloeit en de schapen met hun lammetjes staan te grazen…

Net voor we Ravenglass binnenlopen, komen we langs de ruïne van een Romeins badhuis! In de Romeinse tijd was Ravenglass een belangrijk fort met een haven. Schepen legden hier aan met goederen van het continent; de spullen werden met paard en wagen naar Hadrian’s Wall vervoerd, de grens tussen het Romeinse Rijk en het land van de woeste Picten…

In het zonnetje op het terras van de onvolprezen Inn at Ravenglass ontmoeten we Dennis, Daniëlle en de kleine Colin (die de foto maakt).

We drinken een biertje en eten een visje, waarna Els en ik een stukje mogen meerijden richting onze auto… Terwijl de bewolking het Lake District binnendrijft, lopen we onze laatste mile van vandaag, terug naar Waberthwaite… Het is bijna donker als we terug zijn in ons huisje. Tijd voor een grote pot thee. We mogen terugblikken op alweer een prachtige vakantiedag!