Een van de mooie dingen tussen kerst en oud&nieuw, is de explosie aan sweet memories die teweeg wordt gebracht door de Top 2000 en – in zijn slipstream – het TV-programma Top 2000 à gogo. Doordat we de afgelopen tien jaar in de kerstvakantie een weekje op vakantie waren, misten we de Top 2000 altijd voor een deel. Top 2000 à gogo echter stond altijd ingeprogrammeerd op de video- en later de DVD-recorder – en weer thuis uit Wales (of zo) dompelden wij ons nog een paar avonden onder in nostalgie.

Wij hadden thuis geen TV (en toen ik alleen woonde had ik slechts een klein ZW-teeveetje…), dus muziek uit de jaren ’60, ’70 en ’80 was voor mij écht muziek, daar waar veel van mijn leeftijdsgenoten toch ook de beelden hadden van Top Pop enz. Ik had kasten vol elpees en laden vol cassettebandjes. Dat mijn bovenbuurman (uit het Oedenkoven-tijdperk…) Johan helemaal muziekgek was, heeft zeker bijgedragen, niet zozeer aan mijn liefde voor als wel aan mijn kennis van de muziek uit de jaren ’70 en ’80…

Dusss… Deze vakantie zijn wij thuis. De Top 2000 luister ik niet, er wordt teveel gekletst tussen de muziek door. Maar de Top 2000 à gogo missen we geen avond. En dan merk je dat je ouder wordt! Gisteren was het zo’n uitzending… De helft kenden we niet! Bijna allemaal songs uit de jaren ’90 en later… Jaja, deze papa wordt ouder! Ik merk dat ik nog wel een boel namen ken, maar de muziek die erbij hoort, klinkt meestal onbekend in de oren…

Vanavond hoorden we een geweldige versie van een geweldig nummer van het geweldige duo Tears for fears: Mad world. Het betreft een verstilde versie gezongen door Gary Jules. Prachtig. Zoekend op YouTube kwam ik nog een paar mooie versies tegen: Riverdale cast, Nightcore, Imagine Dragons, Emily Middlemas (Schots talent in The Voice) en – erg mooi – Jasmine Thompson.

Maar de beste is natuurlijk de originele… (Terwijl ik dit schrijf, luister ik naar de Greatest Hits van Tears for Fears op Spotify. The times, they are changin’!)