Een donderdagmiddag,
haast avond,
hemelslichtblauw met sluiers paarlemoergrijs
en daartussen de maan,
rond en liefgeel.

De man ontdoet zijn fiets
van de stevige ketting
waarmee het stalen ros
de hele dag veilig
vastgeklonken stond.

Een trap tegen de trapper,
voet vooruit,
been gezwind over het zadel
in een vastberaden
doch elegante zwier.

Voet glijdt van trapper,
fiets wankelt,
man wankelt,
graviteitswet
in actie.

Verbogen bagagedrager,
beschramde wang,
gespleten lip,
ivoorsplinters op de stoeptegels,
beduusde man

die zich door de vallende avond
en het park
naar huis spoedt
om de schade eens
goed op te laten nemen…