Ja hoor, de voorspelde zonnige dag is een feit! Wales stond vandaag in brand. De herfstkleuren spatten er in al hun vurige glorie vanaf… Wij genoten met volle teugen.

Na een korte rit parkeerden we de auto bij het kerkje van Nantmor. Over het rotsige pad langs de oever van de Afon Glaslyn wandelden we naar Beddgelert, waar we het graf van de hond Gelert bezochten. Dat brave dier werd door zijn baas in woede doodgeschoten toen die zijn kind doodgebeten aantrof. Even later zag de baas een doodgebeten wolf liggen. Toen begreep hij het: de wolf had zijn kind doodgebeten en zijn trouwe hond Gelert had vervolgens de wolf te grazen genomen…

Na een verkwikkende mok thee en een ruimhartig met zoute boter besmeerde plak bara brith, zetten we de tocht voort, stroomopwaarts langs de Afon Glaslyn en langs het meer met de mooie naam Llyn Dinas. Bij Nantgwynant verlieten we het dal van de Glaslyn. Langs een smal asfaltweggetje klommen we gestaag omhoog. Achter ons ontvouwde zich een prachtig landschap met de indrukwekkende massa van Yr Wyddfa (de Snowdon) als achtergrond… De top zelf zat de hele tijd in de wolken.

Llyn Dinas

Schitterende paden voerden ons over de hellingen boven de Afon Nanmor terug naar de auto. What a day!

De zon ging onder en kleurde de bergen van Wales nog roder dan ze al waren… Als ik het had gekend, had ik daarboven uit volle borst het Welsh volkslied gezongen. Nu beperkte ik me tot een gelukzalig geneuried melodietje, iets onbenullligs maar wel heel fijn…