Mijn nieuwe baan op de vrijeschool voert mij een nieuwe wereld in: die van de antroposofie. De leer van Rudolf Steiner, zullen we maar zeggen. Op school zie ik in de praktijk dat bepaalde dingen echt anders zijn dan op de scholen waar ik tot op heden heb gewerkt.

Zo beginnen we de dag met een spreuk, zowel in het team als in de klas. De kinderen krijgen euritmie. Er is veel aandacht voor kunstzinnige vorming en ambachtelijke vakken. Over alles wordt nagedacht. Alles wordt vanuit eerbied benaderd. Leerkrachten maken bij voorkeur hun eigen lessen. Er worden dagelijks verhalen verteld: sprookjes, Griekse dagen en legenden, het Oude Testament, de Edda, … De term ‘onderwijs voor hoofd, hart en handen’ komt uit de antroposofie.

Maar wat is nou de achtergrond van dit alles? Antroposofie, wat is dat!? Daar wil ik graag een antwoord op hebben, dat vind ik buitengemeen interessant.

Gisteren en vandaag genoot ik van de eerste (van acht) tweedaagsen die mij met deze wijsheid gaan voeden. In een groep van twaalf mensen uit onderwijs en geestelijke gezondheidszorg dompel ik me onder in de wereld van de antroposofie. De opgedane kennis verbinden we met onszelf en met de organisatie waar we werken. Een verrijkende ervaring… in een prachtige oude villa in Zeist.

De komende vier weken laat ik alles bezinken en ga ik aan de slag met de opdrachten. Hoe ik dat ga combineren met mijn drukke werkzaamheden op school, moet ik in de herfstvakantie maar eens rustig uitpuzzelen. Nu eerst de nacht in en morgen van de zondagsrust genieten.