Vorige week, ik denk dat het zondagochtend was, kreeg ik een schok te verwerken. Ik spendeerde het weekend met een flinke groep vrienden in Les Gattes, een natuurvriendenhuis hoog op een Ardeens plateau.

Omdat griezelen het thema van de Kinderboekenweek is, had ik als smaakmaker uit onze Albert Heijn wat typisch Nederlandse producten meegenomen, o.a. een potje kokosbroodpasta en een potje caramel-stroopwafelpasta. Daarnaast had ik ook een pak AH ontbijtkoek en doosjes De Ruijter hagelslag en vlokkenfeest in het winkelmandje geladen, deze laatste niet zozeer als griezelproduct dan wel omdat het acceptabel broodbeleg is.

Rotsvast is mijn overtuiging dat er geen betere chocolade is dan de Belgische en dus ook geen betere hagelslag dan die van Callebaut.

Na het ontbijt op zondagochtend merkten enkele vrienden op dat de Nederlandse hagelslag veel lekkerder is dan de Belgische. Deden ze dat nou uit medelijden met mij omdat ik al zoveel jaren in Nederland woon!? Ik stond al klaar om ze met iets van deze strekking van repliek te dienen, toen de woordvoerder van de tafel zijn boodschap bloedernstig herhaalde en ik geen andere conclusie kon trekken dan dat zij het meenden…

Volkomen in verwarring reisde ik die middag terug naar mijn woonstede. En tijdens de wekelijkse boodschappen gisteren ging het mis: ik kocht een pak De Ruijter hagelslag, puur, en versierde daar vanmorgen mijn brood mee. De conclusie moge luid en duidelijk klinken: er is geen hagelslag als Callebaut hagelslag. Hoe worstel ik mij in godsnaam door een pak De Ruijter heen!?