Men vond hem, alweer enige tijd geleden, in Zuid-Amerika, als ik me niet vergis. Hij is voedzaam en lekker, en mislukte pieperoogsten hadden hongersnood en kleine volksverhuizingen tot gevolg. Men kan er naar ’t schijnt jenever van stoken, bindt de saus met zijn meel, frituurt flinterdunne schijfjes tot een populair zoutje dat in eindeloze smaakvarianten te koop is. Men kan ermee knutselen, met kan hem koken, bakken, frituren, pureren, grillen met of zonder jacket, met kan hem vullen en raspen en overgieten met kaas- of roomsaus, piepersalade is een heerlijkheid bij de barbecue enz. Er komt zowat geen einde aan de lofzang op de pieper. Ik voeg eraan toe: je kunt er ook bier mee brouwen en dan ben je een held want dan ga je de strijd aan tegen voedselverspilling. Een mooie gedachte, jammer wel dat het pieperbier niet in een statiegeldflesje zit. Lekker is het wel. Echt waar.