In ons vakantiehuisje, Hoolit cottage, komt het water uit een bron in de helling achter het huis. Ik vind het echt lekker water – en als ík zeg dat ik water lekker vind, dan wil dat wat zeggen, want mijn lijfspreuk zou kunnen zijn: van water drinken roest je alleen maar.
We zitten nu in Melrose in een tearoom. De dienster heeft net een theepot op tafel gezet. Ik doe het deksel omhoog om eens goed te roeren… Een walm van chloor komt me tegemoet. En dan weet ik het weer: dit is Great Britain. Het gebeurt zó vaak dat het water hier naar ontsmettingsmiddel smaakt! Misschien is dat wel de reden dat de Britten zo van sterke thee houden!? 😂
O. zou dat het zijn?