De argeloze lezer van deze weblog denkt mogelijk dat dit stukje een vervolg is op het vorige. Niets is echter minder waar. Soms zit het leven gewoon zo in mekaar dat het een niets te maken heeft met het ander.

Vandaag trok ik met een paar collega’s van school en van de buitenschoolse opvang naar Nuis, een klein dorp in de provincie Groningen. De aanleiding zit ‘m in het gegeven dat wij in óns dorp een nieuwe school gaan bouwen – een school die bij voorkeur méér is dan een school. In Nuis is enkele jaren geleden ’t Sterrenpad verrezen. René van Hoorn en Wim Huiting zwaaien er de scepter. Wim leidde ons groepje rond.

Ik verwachtte een rondje school met uitleg over de opzet van het onderwijs, het proces van de totstandkoming van het IKC (afkorting van Integraal Kind Centrum) enz. maar dat pakte anders uit. Wim bleek niet alleen schoolleider maar ook kunstenaar, architect en creatief denker. Hij schudde eens flink aan mijn hoofd – in figuurlijke zin, maar het voelde als ‘echt’! Kortom, het werd een inspirerend en memorabel bezoek dat mij oplevert dat ik nog veel meer mijn eigen gevoel en passie moet volgen – en lef moet hebben. Wie zei er ook alweer: het meervoud van lef is leven!?

Meer info:
’t Sterrenpad: http://www.sterrenpad.nl/
Wim Huiting: http://www.warempel.com/